نیما می‌گفت:«یاد بعضی نفرات روشنم می‌دارد» آدم باید خیلی خوش‌شانس باشه که همچین کسایی توی زندگیش باشه. توی ذهن و خاطراتم دنبال‌شون گشتم. آدمایی که از نشستن کنارشون دل و جانم روشن می‌شه. آدمایی که چه تو جلسه قرآن ببینیش چه توی خواب اولین و آخرین تصویری که تو ذهنت می‌سازه چشمای پر از ماهیشونه. اما بعضی آدما تو رو از خودت هم متنفر می‌کنه از جهان که هیچ. لازم بشه از دست همچین آدمایی تا اون سر دنیا هم فرار می‌کنم. می‌رم پیش کسی که کارش زنده کردن باشه. آدمی که دلمردگی‌ها رو پس بزنه و چشم‌های خندونش زنده‌ات کُنه. فقط کافیه دست بذاره روی شونه‌ات و بگه: «هی رفیق! خیلی وقته با هم قدم نزدیم. دلم برای پرچونگی‌هات تنگ شده.» تا وقتی همچین کسی باشه، آدم هیچ وقت نمی‌میره. همیشه زنده است. وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِي.. و آنگاه كه مردگان را به اذن من [زنده از قبر] بيرون مى‌آوردى.. سوره مائده آیه صد و دهم #ستاره_بشیم #ستاره_های_زمین #جلسات_خانگی_قرآن •┈•✾•☘🌸🍀•✾•┈• «پویش ستاره های زمین» 🆔 @setare114 🌐 https://b2n.ir/z58400