🔻 آیا همه جا ما باید در لحظه انتقام بگیریم؟ و پاسخ محکمی به طرف مقابلمون بدیم؟!!!!!!!! 🔹 اگه یکی نسبت به همسرمون ناجوانمردانه ظلم کرد و در نهایت با قساوتِ تمام به شهادتش رسوند، تکلیف ما چیه؟! همونجا و در لحظه قمه رو بکشیم و انتقام خون همسرمون رو ازش بگیریم؟!! 🔹 کاری هم به بعدش نداشته باشیم؟! که میخواد چه اتفاقی بیوفته؟ ما قاتل بشیم! بچه هامون بی مادر شدن حالا بی پدر هم بشن! اطرافیان چی میگن! قاضی چی میگه! حاکمیت چی میگه!! از همه مهمتر خدا چی میگه؟!!!!!! دیگه کاری به هیچ چیزی نداریم و فقط به انتقامی فکر میکنیم که درونش ریختن خون اون قاتل هست؟!!! 🔸 یه آقایی رو میشناسیم که در همین شرایط قرار گرفت، پیش چشمش عزیزترینش را زدند و به شهادت رسوندن اما در عمقِ نگاه ایشون، انتقام اینطوری که ما فکر میکنیم تعریف نشده بود. ایشون نه تنها کاری با قاتل همسرش نگرفت بلکه وزیرش هم شد، ناجیش هم شد به شکلی که بارها و بارها گفت اگه این مرد نبود من هلاک میشدم!!! 🔻 چه رمز و راز در این اقدامِ امیرالمومنین علی علیه السلام نهفته هست که بین عقبه نگاه ما و اقدام ایشون اینقدر فاصله و تضاد به وجود آورده است؟!!!!!!!!!! آیا تا بحال به این موضوع فکر کرده ایم؟!