🔹 شاعر می‌گوید که خدا به من یک پسری داد در حالی‌که‌ وضع مالی‌ام خوب نبود. نامه‌هایی به بعضی آشناها نوشتم که مخارجی دارم و دستم خالی است و هیچ‌یک جواب مثبتی به من ندادند. به خودم گفتم بروم اطراف خانه‌ی امام قدم بزنم، شاید فرجی شد. همان‌جا یک نفر پیدا شد و کیسه‌ای آورد؛ درونش چهارصد درهم بود و به من گفت: «یقول لک سیدی: أنفق هذه علی المولود، بارک الله لک فیه»*؛ این را خرج فرزندی که خدا بهت داده بکن. خدا دهد!. در حالی‌که‌ نه به کسی گفته بودم، نه در زدم و نه حرفی زدم!. آن‌وقت وقتی پدر که این‌گونه مخالفین را رفع می‌کند، پسر (امام علیه‌السلام) چقدر به حوائج اهمیت می‌دهد؟. ۸۵٫۶٫۱۳ ____ * [ سیرة الائمة الاثنی عشر مجلد ۲ ص ۲۶۸ تألیف: علی محمد علی دخیل] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama