به مناسبت سالروز درگذشت شهریار رحمهالله
♦️ از مرحوم شهریار اشعاری نقل کردهاند:
"همه دردها از تو و خود نبینی
همه نسخهها در تو و خود نخوانی"
خوب اگر همهی دردها از توست یعنی ای انسان تمام گرفتاریهایت از خودت سرچشمه میگیرد. خب هیچ انسانی نیست که سرچشمه بدبختی برای انسانیت را نخواهد بداند و نخواهد که وظیفه خودش را انجام دهد.
🔹 پس معلوم میشود این خواست همهی بشر است. چون بشر از دردها مینالد، از بدبختیها مینالد، از گرفتاریها مینالد. خب به او میگویند که گرفتاریهایت از خودت است. عجب! پس من چرا خودم را نشناختم، که گرفتاریهای خودم را برطرف کنم دیگر راحت باشم.
🔺 دنیا اگر بهشت شود، این سؤال را فوری خواهد کرد. هر جا، از هر کس این سخن بیاید این حرفها دنبالش هست که پس چرا قانونهای بینالمللی که در همهی کشورها هست، از اینجا شروع نشده؟ از شناخت انسان خودش را و از اینکه انسان مرکز همهی گرفتاریهای خودش است و همهی دواهای خودش هم در خودش است؟
🔸 اگر ما در یک قطار یا هواپیما با مردم کشورهای ناشناخته و خارج از زبان و از گفته و از رسم و رسوم ما یک ساعت بنشینیم، اول حرف ما باید همین باشد که آیا تو خودت را میشناسی؟ من خودم را میشناسم؟ آیا دوای دردهای دنیایی که الآن همه مبتلا هستند چند تاست؟ کدام است؟ گفتهاند که از خود ماست و نسخهاش هم در خود ماست. میبینیم اینطور نیست. همه غافلند.
⁉️ این عجیب است واقعاً که اگر اینطور است، اگر این حرف درست نیست، چرا مرحوم شهریار این را بیان کرده است؟! چرا سایر شعرا و ادبا همین حرفها را زدهاند؟! پس همهی این حرفها را قبول دارند. اگر درست نبود که اینطور نبود. همهی این کتابها را قلم سرخ باید رویشان میکشیدند و میگفتند اینها حرفهای چرتی و بیفکر و بیعقلی زدهاند.
🔹 هیچکس نگفته که شهریار غلط کرده این حرف را زده. تا برسیم به انبیاء و اولیاء و کتاب شریف قرآن کریم.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama