🔺 وقتی انسان به چیزی کاملاً متوجه شد، به وسیله‌ی او به آن مسرور می‌شود و از دوری از آن ناخشنود و غمناک می‌شود. اما اگر آمد و فهمید که وظیفه‌ی او با مالک الملوک خودش اموری است که یکی‌اش این است که بنده‌ی او باشد نه بنده‌ی خواسته‌های خودش، بنابراین خشنودی و ناخشنودی او دیگر عوض می‌شود. 🔸 زیارت عاشورا در بندگی انسان قرار می‌گیرد. یعنی بنده وقتی فهمید که یکی از مقربان درگاه الهی به یک مصیباتی مبتلا شده، آن‌وقت دل غمین می‌شود. به چه علتی؟ نه برای خاطر نسبت‌های مادی، بلکه برای خاطر اینکه مالک الملوک او مقربانی داشته، آن مقربان در راه بندگی او دچار مصیباتی شدند. دلش می‌گیرد. 🔹 و لذا وقتی که زیارت عاشورا تمام شد سر می‌گذارد بر سجده و بر این نعمت تشکر می‌کند و می‌گوید: «الحمدلله علی عظیم رزیّتی». ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama