🏴 اهمیت اخلاص در دستگاه اباعبدالله الحسین علیه‌السلام 1⃣
🔺 انسان تا وقتی که خود را خالص نکند نمی‌تواند عمل صحیح انجام دهد و این مجاهده با نفس می‌خواهد. چرا؟ برای این‌که می‌خواهد یک افطاری بدهد، مخصوصاً شب قدر هم هست، شب جمعه هم هست. این افطاری فرض کنید ۲ میلیون هم خرجش است و توی محله همه سر و صدا می‌کنند که فلان حاج آقا یک افطاری دادند و از همه دعوت کردند. زن و مرد بیایند. عده‌ای که جا می‌شوند توی محل تشریف بیاورند داخل و آن‌هایی هم که جا نمی‌شنود، غذاها را به آن‌ها بدهند تا ببرند و بر در خانه‌ها هم غذا بدهند. خب این سر و صدا و آبرو و اهمیت دارد و خیلی کار خوبی است اما به یک شرط!؛ آن این است که وقتی شنید که مردم قدردانی نکردند، برایش فرقی نکند و بگوید من این کار را برای مردم نکردم. وقتی که همان موقع که دعوت کرد، دید یک بیچاره‌ای هست که باید این‌ها را به آن‌ها برساند، از این‌ها عذر می‌خواهد و به آن‌ها می‌دهد. این‌ها شرایط یک کار خالص است.
💠 آدم هست که در محرم می‌خواهد خرج بدهد، می‌خواهد در مدارس دینی فلان کار خداپسندانه را انجام بدهد اما می‌فهمد که در یزد یک جمعیت گرفتاری هستند و کسی هم به آن‌ها نمی‌رسد. همان وقت که می‌خواهد همه‌ی این کارها را بکند و همه این دعوت‌ها را کرده، جلویش را می‌گیرد و همین را برای آن‌ها می‌فرستد؛ ای آقا! حاج آقا چرا دروغ گفت و چرا منافقی کرد؟!، چرا نداد؟ چرا مهمانی‌ها را به هم زد؟ همه‌ی این‌ها را به خودش می‌خرد. چرا؟ برای این‌که او برای خاطر خودش این کارها را نکرده بوده که مردم او را بشناسند؛. حاج آقا و آقا و این‌ها برایش پیغام بیاید!. عکسش را بیندازند و رادیو اسمش را ببرد. هیچ چیز این حرف‌ها برای او یک کاه هم فرقی نمی‌کند.
✅ خب این جهاد با نفس است. جهاد از شهادت بالاتر است. از جبهه رفتن و تیر خوردن اهمیتش بیشتر است. چون آن تیر خوردن هم به شرط جهاد قبول است و الّا بعضی‌ها که به فشار یا رو در بایستی می‌روند تیر هم می‌خورند، ظاهرش هم مردم خیال می‌کنند که این‌ها شهیدند، ولی واقعاً شهید نیستند؛ چون شهادت در درون است نه در برون.
🔮 اگر انسانی به خود چنان پیروز شد که هیچ مسئله‌ای او را به خود مشغول نکرد، غیر از خواست پروردگار، این ارزش دارد و این به آسانی گیر کسی نمی‌آید. در هر دوره‌ای گاهی ۵ نفر ، ۱۰ نفر پیدا می‌شوند که چنین سعادتی را می‌برند. آن‌وقت به خاطر آن‌هاست که اجتماع محفوظ می‌ماند و مساجد برپاست و سینه‌زنی‌ها برپاست، این‌ها خیال می‌کنند برای خاطر خودشان است. نه! اگر یک بنده‌ی صالح خالص در یک جا زندگی کرد، آثار برکات او آن‌جا را خیلی وقت‌ها تأمین می‌کند و خیلی وقت‌ها زلزله عقب می‌رود. خیلی وقت‌ها طوفان جلو نمی‌آید، بیماری‌ها جلو نمی‌آید. این‌ها همه آثار خلوص است.
📝 پس بنابراین انسان باید رساله‌ی خلوص داشته باشد، غیر از رساله‌ی عملیات و عبادات. رساله‌ی این‌که روزه‌ی خالص چگونه است؟ إطعام خالص چگونه است؟ زیارت کربلای خالص چگونه است؟ مرحوم شیخ زاهد، شیخ مرتضی (رحمة الله علیه) جدّ این آقای جاودان، ایشان تا پیر شده بود و از حرکت هم افتاده بود، جلسات شبانه را وِل نمی‌کرد!. مقداری از بازاری‌های تهران، وجوهات بده‌ها، خیرخواهان، این‌ها تحت تربیت او بودند. شنیدم که به او گفته بودند که آقا شما چرا کربلا نمی‌روی؟ فرموده بود: هر شب که من جلسه می‌روم، یک کربلا حساب می‌کنم.
💎 پس او می‌فهمد که کربلای امام حسین یعنی چه. می‌فهمد که اصلاً خود زیارت کربلا برای چه بنا شده؛ برای این بنا شده که افراد طبق خواست‌های امام حسین علیه‌السلام که در راه رضای خدا از همه چیز گذشت؛ همان‌گونه هم ما هم توی این راه بیفتیم، ما هم پیرو او بشویم، ما هم شیعه‌ی او بشویم، یاد بگیریم این صفات و این کمالات را. این اسلامیت و این تشیع را.
۸۵.۷.۱۶
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی
@seyedololama