🔺 به مناسبت وفات «عايشه» دختر ابوبكر (۱۷ رمضان المبارک ۵۸ ه‍‌ق)
🔹 هرگاه توصیه‌ی یکی از بزرگان نقل می‌شود، یا به صورت یک دستور و یا یک خواهش است که باید آقایان این را بنویسند و مقابل چشم‌شان قرار بدهند، تا هر روز به آن عمل کنند.
مرحوم شعرانی در مورد #شبهه هایی که در دین حاصل می‌شود، توصیه می‌فرماید که انسان می‌تواند به تعبیر بنده واکسنش را بزند و از جهت شبهه‌ها، خودش را در سنگر قرار بدهد. می‌فرماید که، به وسیله‌ی این‌که چند دلیل محکم #ولایت و #نبوت را برای خودش تهیه کند و همیشه در خاطر داشته باشد.
در خاطر داشتن یعنی هر روز صبح وقتی‌که می‌خواهد بلند شود و به درس برود، آن را مطالعه کند وإلّا یادش می‌رود، اگر این کار را بکند، مثل این است که متخصصین به او آمپول زده‌اند. این عمل چنین خاصیتی دارد. چند دلیل قانع کننده‌ای که خودش در نفسش به او قانع می‌شود از نبوت و ولایت، این‌ها را تهیه کند و همیشه همراهش یا در خاطرش یا در کیفش باشد. چون وقتی انسان مجهز شد به دشمنِ شبهه، شبهه دفع می‌شود و همانند یک آدم مسلح می‌شود. مثل این آقایان پاسداری که محافظ هستند و هیچ‌وقت بی‌اسلحه نیستند.
خود مرحوم شعرانی یک کتابی در رد شبهات نبوت به نام "راه سعادت" نوشته است. چند تا از ادله‌اش چه ما درس خوانده باشیم، چه نخوانده باشیم برای انسان کافی است که هم ولایت را در دل نگه دارد و تزلزل را ببرد و هم نبوت را.
دشمنان #شیعه همان‌هایی که نه نمازشان، نه حجّ‌شان و نه عقایدشان مثل ماست، احادیثی نقل کرده‌اند که خداوند به واسطه‌ی این‌که می‌خواسته ما سند داشته باشیم این‌ها را کور و کر کرده تا این احادیث را نقل کنند و ما دیگر شبهه‌ای در روایت نداشته باشیم.
یکی از ادله‌ای که ایشان نقل فرموده این است که حضرت رسول صلی‌الله علیه وآله خطاب به زن‌هایش فرمود: «أیتکن صاحبة الجمل الأدبب الأحمر» کدام‌یک از شما سوار بر چنین شتری، بر امام وقت‌تان طغیان می‌کنید؟!
#عایشه خنده‌اش گرفت که چطور می‌شود که ما زنان سوار شتر بشویم و… حضرت فرمود: نکند تو خودت باشی!
حضرت در ادامه می‌فرماید: سگ‌های "حُوأَب" -که نام یکی از منازل بین راه حجاز و بصره است- به آن شتر حمله‌ور می‌شوند!.
زمانی‌که این جریان پیش آمد عایشه گفت: این‌جا کجاست؟ تا اسم "حوأب" را شنید، گفت: مرا برگردانید. اما زبیر و طلحه با مقداری پول ساکنان آن‌جا را خریدند و به نزد عایشه آوردند تا قسم بخورند که این‌جا حوأب نیست!.
همان‌گونه که بدن انسان با برخی چیزها نجس می‌شود، ذهن انسان نیز با شبهه نجس می‌شود. پس باید لباسی به آن پوشاند که آب به آن فرو نرود. مثل غواص‌ها و آن لباس این ادله است که تقوای اعتقادی برای انسان ایجاد می‌کند.
۸۹٫۳٫۴
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama