🔺بخشی از فرمایشات سیدالشهدا علیه‌السلام به عبدالله بن عمر پیرامون جنایات #یهود و #صهیونیست 🔹 می‌فرماید: «أما تعلم اَنَّ بنی اسرائیل کانوا یقتُلونَ ما بینَ طلوعِ الفجرِ الی الشّمس سَبعینَ نبیّاً!»؛ خیلی مصیبت بزرگی بوده، مثل الآن که این صهیونیست ها چه می‌کنند، دارند آشوب می‌کنند، آن موقع‌ها هم می‌کردند. بین صبح و اذان تا آفتاب که طلوع کند، طوری دستور ترور داده بودند که هفتاد پیغمبر کشته شوند!. این بود که تحت تعقیب و ترور قرار گرفتند و هفتاد پیامبر هنوز آفتاب نزده از بین فجر سپید تا طلوع آفتاب به درجه‌ی #شهادت رسیدند. 🔹 این‌ها خود ملت بودند که نمی‌خواستند کسی بالای سرشان دستور دینی بدهد نه اینکه یک مشت افرادی باشند که این‌ها مسلط شده باشند بر اوضاع، مثل زمان شاه مثلاً، نه، همه‌ی مردمی که بازاری و ... بودند که آدم‌کش نبودند. اما آن موقع این‌طور بود. این‌ها اصلاً آن‌قدر علاقه‌ی به دنیا داشتند که خود مردم اصلاً نمی‌خواستند که یک کسی باشد به آن‌ها موعظه کند، نصیحت کند، هدایت به آن‌ها بدهد. 🔹 این‌ها یک چنین کاری کردند، بعد رفتند سر بازار خودشان به کسب و کارشان نشستند گویا اصلاً اتفاقی نیفتاده! مثل این‌که انسان وقتی دید مثلاً یک موجودات موذی آمده در منزلش، در اداره‌اش، خوب این‌ها را با هر وسیله‌ای شده از بین می‌برد. بعد می‌رود پشت میزش می‌نشیند مشغول کارش می‌شود. 🔸 چرا خداوند این مصیباتِ بر اولیای خودش را تقدیر فرموده؟ برای خاطر این‌که دنیا پیش خدا ارزش ندارد، چیزی نیست، اهمیتی ندارد. این مرگ و میر دنیا، زندگی دنیا هیچ است، حتی پیش همه‌ی ماها؛ منتهی وقتی که مرگ می‌آید تمام دنیا، تمام افراد دنیا، تمام اسلحه‌ها و پول‌ها و وسائل دنیا به قدر یک مشت خاک پیش او ارزشی ندارد. چرا؟ برای این‌که می‌فهمد که این‌ها دیگر تمام شد، بازار این‌ها دیگر ور افتاد، کسی دیگر این‌ها را نمی‌خرد. در قبل از مرگ آدم حاضر بود برای این مسائل جانفشانی کند، خدمتگزاری کند، زحمت بکشد تا وقتی یک چیزی از این‌ها گیرش بیفتد. اما مرگ که می‌آید، آدم همان موقع می‌فهمد که بزرگترین سلطنت‌ها با خاک و سنگ و شن چیزی فرقی ندارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama