🔺 دنیا شناسی 🔹 ما طبق انبیاء قلبی داریم که اگر صاف و پاک و تمیز شود آیینه می‌شود و جهان بالاتر از جهان ماده پیش می‌افتد و ما اهل خارج از این جهان می‌شویم. آن جهانی که ما بعداً که به آن رسیدیم جایگاه ما همیشه آن‌جاست و این جهان به صورت یک فیلم در می‌آید. گرچه الآن هر کاری بکنیم فیلم بودن این جهان را نمی‌فهمیم. واقعیت را الآن داریم درک می‌کنیم ولی باورمان نمی‌شود. همین مجلسی که بنده نشسته‌ام باید برای خود بیندیشم که فرض کنید الآن من صد ساله‌ام؛ خوب این صد سال کو؟ ده سالش را نشان بده؟ یک سالش را نشان بده؟ یک شب یا یک روزش را نشان بده. هیچی. سر تا پا از بین رفته و هیچی نمانده. پس حاصل‌جمع این جهان هیچی است. 🔸 اما این وظیفه بزرگترهای ما، انبیاء و اولیاء و دلسوزان ماست که این مطلب را به ما بفهمانند. همان‌طوری که وقتی ما کودک بودیم تمام همّ و فکر ما این بود که وسیله بازی برای ما فراهم کنند که اگر نبود مصیبت بود و اگر بود که هیچ غم و غصه‌ای نداشتیم. آیا آن موقع، آن وضع اصلاً با فکر و اندیشه و عقل جور درمی‌آمد؟ نه. خوب این هم نسبت به آن‌ها همین‌طور است. کسی که پنجاه یا صد سال عمر بکند و آخر رفتنش فقط حاصل‌جمعش این باشد که دندان‌ها و معده‌اش را به کار گرفته، غذا خورده تمام شده، شب خوابیده روز بیدار شده، این که مسئله‌ای نیست. این جهان برای چه درست شده؟ این حساب ماه و سال و شب و روز و گردش، به این مرتبی و منظمی برای چیست؟ این روشن‌فکری است ولی فرهنگ ما و فرهنگ روز و دنیای ما به این چیزها کاری ندارد. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama