‍ 🔺 کسب معرفت و شناخت و محبت الهی 🔹 ما باید هدف‌مان را این قرار دهیم که تا آخرین نفس در راه تمکن دادن و جای‌گیر کردن معرفت الهی و محبت الهی در وجود خودمان کار کنیم و بدانیم که این امر یک چیزی نیست که با تحصیلات درست شود، با عبادات درست شود. همه‌ی این‌ها اجزای این کارند، ولی کافی نیستند. باید توسل، ناله، فریاد، خدمت به خلق، احسان‌ها، و هر چه که قابل انجام است، انجام دهیم، شاید یک بویی از این مسائل بیریم. در مناجات شعبانیه یک جمله‌اش هست که خدایا من مأیوس نیستم که در مسأله‌ای که عمرم را در آن صرف کردم مرا محروم کنی. عمر انسان اگر بخواهد عمر گربه و موش حساب نشود، آن چیزی است که در این راه خرج می‌شود. از وقتی می‌فهمد خدا دارد و او را نمی‌شناسد، باید در جاده‌ی شناخت او تا دم مرگ بیافتد. حالا هر چه قسمتش شد، شد؛ دیگر این تقدیرات دست ما نیست. ما نمی‌دانیم پیش خدا چه ارزشی داریم و اعمال ما نزد او چه ارزشی دارند و چه نتیجه‌ای بر آن‌ها بار می‌شود. برنامه این است. ۸۲.۱.۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama