💠 ۱۱ مرداد، سالروز شهادت آیت‌الله شیخ فضل‌الله نوری 💡چگونه می‌شود که فقیهی سالک چون او، پا روی مصالح و منافع شخصی‌اش می‌گذارد و از حوزه نجف و سامرا به تهران که قربانگاه او است هجرت می‌کند؟! ✍آیت‌الله شهید شیخ فضل‌الله نوری به رتبه‌ای رسیده بود که استادش میرزای شیرازی او را «نفْس خود» و استاد دیگرش میرزا حبیب الله رشتی «فروغ دیده و نور چشم خویش» نامیدند. ناظم الاسلام کرمانی از معاصرین و بل مخالفان شیخ می‌گوید: «حاج شیخ فضل‌الله اگر چند ماهی در عتبات توقف کند شخص اول علمای اسلام خواهد گردید، چه هم حسن سلوک دارد و هم مراتب علمیه و هم نکات ریاست را بهتر از دیگران دارا است.». 🔹با این حال از حاج شیخ حسین لنکرانی نقل است: «میرزای شیرازی هنگام اعزام شیخ به ایران و تهران، اندوهگینانه قریب به این مضمون به شیخ فرموده بود: شیخ فضل‌الله! تو جان عزیز منی، و من با ارسال تو دارم پاره تنم را از خود دور می‌کنم. ولی چه کنم، حفظ کیان اسلام و استقلال ایران در این شرایط حساس، به وجود کسی چون تو احتیاج دارد.» 🔸گفته‌اند جناب میرزا منتهای ترویج را در حق شیخ می‌فرمود و وقتی اهالی تهران نزد میرزای شیرازی می‌رسیدند، به آنها می‌فرمود: «شیخ نوری ما را چگونه نگهداری می‌نمایند؟!» 🔹شخصیت شیخ و حمایت جناب میرزا باعث اعتقاد راسخ اهل تهران به وی شده بود و به گفته اعتماد السلطنه: «مجلس درس و افادت و افاضتش نیز امروز بسی عامر و به وجود کافه مستعدین طهران، دائر می‌باشد.» 🥀تا آنکه عاقبت، در روز ۱۱ مرداد، نفْس جناب میرزای شیرازی را وسط تهران به دار شهادت آویختند... 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran