یکی از نخستین کسانی که این مسئله را مطرح کرد، «ویلیام جیمز»[2] فیلسوف و روان شناس امریکایی بود. او می گوید: «ایمان، بدون شک مؤثرترین درمان اضطراب است»؛ «ایمان نیرویی است که باید برای کمک به انسان در زندگی وجود داشته باشد، فقدان ایمان، زنگ خطری است که ناتوانی انسان را دربرابر سختی های زندگی اعلام می دارد».