در صدر اسلام ، حروف در کتابت عربی بدون نقطه بود و گاهى بعضی از مردم متحیر می ماندند که از میان کلمات متشابه کدام کلمه مراد نویسنده است. نقل شده که معاویه در یکی از نامه هایش به امیرالمؤمنین علی علیه السلام تنها دو کلمه متشابه نوشت به خیال اینکه امام در خواندن آن نامه به سختی خواهند افتاد. امیرالمؤمنین علی علیه السلام در جوابش نامه ای نوشتند که در آن هر کلمه شبیه کلمه قبلش بود و آن نامه بدون نقطه بود. معاویه اصلاً معنای نامه حضرت را نفهمید. نامه این بود: 🌹عرك عرك مصار مصار دلك دلك ماحس ماحس معلك معلك ىهدا ىهدا والسلام🌹 معاویه به دنبال گروهی از ادیب ها و اهل بلاغت و زبان شناسان فرستاد تا نامه امام را برایش تفسیر و معنی کنند تا اینکه بالأخره توانستند نامه امام را اينگونه را رمزگشایی کنند: 🌹غَرَّكَ عِزُّك فَصَارَ قُصَارَ ذَلِكَ ذُلُّكَ ، فَاخْشَ فَاحِشَ فِعْلِكَ فَعَلَّكَ بِهَذا تُهْدا و السلام🌹 عزّت و قدرتت تو را مغرور کرده ؛ نهايت آن هم ذلّت و خوارى توست ؛ از عمل زشتت بترس ، شاید بدينگونه هدایت شوی و السلام. معاویه تصميم گرفت كه ديگر آنگونه نامه اى ننويسد. 💐سلام الله عليك يا مولاي يا أمير المؤمنین خبرهای بروز موسسه @qom_02537233390 ♦️خانواده موفق در ایتا @sh37233392 ♦️کانال آسیبها وفرصت های فضای مجازی @Institute2X