✳️نخستين توصيه، تقوا و مبارزه با هواى نفس است امام عليه السلام در بخشِ آغازين اين نامه، از نام خداوند رحمان و رحيم کمک مى طلبد سپس مى فرمايد: «اين دستورى است که بنده خدا على اميرمؤمنان به مالک بن حارث اشتر در فرمانى که براى او صادر کرده بيان نموده، در آن هنگام که زمامدارى مصر را به او سپرد تا حقوق بيت المال در آن سرزمين را جمع آورى کند و با دشمنان آنجا پيکار نمايد، به اصلاح اهل آن همت گمارد و به عمران و آبادى شهرها و روستاهاى آن بپردازد» 🔸بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. هَذَا مَا أَمَرَ بِهِ عَبْدُ اللهِ عَلِيٌّ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ، مَالِکَ بْنَ الْحَارِثِ الاَْشْتَرَ فِي عَهْدِهِ إِلَيْهِ، حِينَ وَلاَّهُ مِصْرَ. جِبَايَةَ خَرَاجِهَا، وَجِهَادَ عَدُوِّهَا، وَاسْتِصْلاَحَ أَهْلِهَا، وَعِمَارَةَ بِلاَدِهَا. در اين فرمان امام عليه السلام نخست خود را بنده خدا مى شمارد. سپس اميرمؤمنان، تا روشن سازد که زمامدارى مؤمنان نيز در سايه عبوديت پروردگار است نه برای خودکامگی.