📜شرح برخی از فرازهای مناجات شعبانیه
📖فراز:
اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد؛ خداوندا بر محمد و آل محمد رحمت فرست.
✍🏻اهمیّت ذكر صلوات:
این مناجات مانند دعایى كه در ماه شعبان هر روز هنگام زوال تلاوت مىشود، با صلوات شروع شده و در خلال آن چند مرتبه تكرار مىگردد.
در آداب دعا كردن آمده است كه براى پذیرفته شدن دعا و استجابت قطعى آن، قبل و بعد از دعا
صلوات ذكر شود و دلیل آن چنین ذكر شده است:
دعایى كه قبل و بعد از آن صلوات ذكر شود در حقیقت سه دعا است، زیرا معناى صلوات طلب رحمت خاص براى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهلبیت آن حضرت است و به طور قطع این دو صلوات _قبل از دعا و بعد از دعا_ مستجاب و مورد پذیرش الهى است.
پس به طور قطع چنین دعایى مستجاب است و خداوند آن خواسته را یا بهتر از آن را عنایت خواهد كرد.
بازگشت این صلواتها به خود انسانهاست. چرا كه ما براى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و خاندانش طلب رحمت مىكنیم و چون ظرف وجودآنان لبریز از رحمت الهى است و نیازى به آن ندارند، این رحمت به كسانى كه تحت ولایت آنها هستند سرازیر مىشود. بنابراین هر كس صلوات مىفرستد به دلیل سرریز شدن رحمت الهى از ظرفیّت وجودى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهلبیت(علیهم السلام)، بركت این صلوات به خود او و دیگران مىرسد.
پس نتیجه صلوات بر پیامبر و اهلبیت گرامى آن حضرت به خود ما بر مىگردد، علاوه بر آنكه آ
ن بزرگواران در مقابل هدیه ما، دعا كرده و ما را از بركات هدیه خویش بهرهمند مىسازند.
انسان وقتى مىخواهد از یك شخص بزرگ و با عظمت چیزى درخواست كند ولى در خود چنین لیاقتى نمىبیند بنابر اصول روانشناسى لازم است اوّل توجّه آن شخص بزرگ را به مطلوبش جلب كرده، سپس خواسته خود را مطرح نماید.
بىتردید ما انسانها به دلیل گناهان و زشتىهاى خود، شایستگى و استحقاق درخواست چیزى را از پیشگاه با عظمت پروردگار نداریم و از سوى دیگر چارهاى جز درخواست از درگاه او نیست، پس باید این لیاقت و اجازه درخواست را پیدا كنیم و براى این كار هیچ چیز بهتر از طلب رحمت براى دوستان و اولیاى الهى نیست. پس با صلوات فرستادن براى عزیزترین دوستان خدا و اظهار ادب در پیشگاه آنان، لیاقت جلب توجّه الهى را پیدا كرده و درخواستهاى خود را مطرح مىنماییم.
در حقیقت با صلوات جرأت پیدا كردهایم در پیشگاه با عظمت الهى سخن بگوییم و قبل از آنكه براى خود چیزى بخواهیم براى دوستان و عزیزانِ درگاه خداوند طلب رحمت كنیم، و به عبارت دیگر در عالم محبّت یك نوع ایثار نموده و با زبان خاصّى به اهلبیت(علیهم السلام) عرض مىكنیم: «
ما گرچه خود سراپا نیاز هستیم ولى چون شما رادوست داریم قبل از اینكه براى خود چیزى بخواهیم براى شما رحمت مىخواهیم».
گرچه اهلبیت(علیهم السلام) نیازى به درخواست ما ندارند ولى، كار ما در حقیقت مانند آن فقیر گرسنه و بیمارى است كه درِ خانه كسى را مىزند و چنین مىگوید: «
خدا عمرت بدهد. سلامتى عطا كند. بركت عنایت فرماید».
درست همان چیزهایى را كه آن فرد دارد براى او از خداوند درخواست مىكند.
این اظهار محبّت و جلب توجّه است، و هیچگاه او در جواب آن فقیر نمىگوید من سالم هستم، زیرا مىداند این فرد جز این مقدار دعا، كار دیگرى نمىتواند انجام بدهد و مىخواهد بگوید، اگر تو سالم نبودى من از خدا مىخواستم كه به تو سلامتى عطا كند. پس اینگونه دعاها تبیین عقلى ندارد، بلكه تنها یك
ابراز عشق و علاقه و محبّت است.
#مناجات_شبانه
#مناجات_شعبانیه
@sh_hosein