این فصلِ یک‌ماهه ماه مبارک رمضان، فصل بسیار باارزش و قیمتی است. در این سی روز یا بیست و نه روز، خدا لیلةالقدر را قرار داده و لیلةالقدر یک فرصت استثنایی در طول سال برای انسان است که اگر انسان توانسته باشد آن شب را درک بکند، خیر زیادی گیرش آمده. در دعای وداع ماه رمضان که در مفاتیح‌الجنان است، می‌گوید: «وَ أَنْ تَجْعَلَنِي بِرَحْمَتِكَ مِمَّنْ خِرْتَ لَهُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ، وَ جَعَلْتَهَا لَهُ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْر» خدایا! من را از کسانی قرار بده که توفیق درک لیلةالقدر را به دست آوردند و لیلةالقدر برای آنها از هزار ماه بهتر و باارزش‌تر شده. لیلةالقدر برای همه این‌گونه نیست. آن کسی که برای او شب بیست‌وسوم یا شب بیست‌ویکم ماه رمضان، با شب بیست‌وسوم هر ماهِ دیگری فرق ندارد -نه ذکری، نه توجهی، نه حالی، نه گریه‌ای، نه تضرّعی؛ با غفلت می‌گیرد می‌خوابد، یا اصلاً یادش نمی‌آید که لیلةالقدر است، یا خدای نکرده آلوده به گناه و هوای نفس هم می‌شود- برای چنین انسانی لیلةالقدر بهتر از هزار شب نیست؛ یک شب است، آن هم یک شب خسران‌بار که برای او خیری ندارد. لیلةالقدر برای آن کسی، از هزار ماه بهتر است که ساعات و دقایقِ آن شب را قدر بداند؛ از دقایق آن شب استفاده بکند. خدایا ما را از آن کسانی قرار بده که ماه رمضان و شب قدرشان پوچ نمی‌شود و از دست نمی‌رود. @sh_hosein