🔴 یک انتقاد جدی به نوع برگزاری دیدار بانوان با رهبر انقلاب مطابق اعلام سایت رهبری، ده تن از بانوان عرصه‌های مختلف، در تاریخ ۶ دی، فرصت دیدار و بیان دغدغه‌های خود را با امام جامعه، داشتند زنانی عمدتاً استاد دانشگاه، دکتر، استعداد درخشان، ورزشکار و از این دست چه کسی تصمیم‌گیرنده‌ی حضور این قبیل زنان است؟ چرا در اکثر از این قبیل دیدارها یا جشنواره‌ها یا… زنان خانه‌دار راه ندارند؟ چرا عمدتاً صدای زنان خانه‌دار، شنیده نمی‌شود؟ از وقتی خبر رو شنیدیم (قبل از شروع دیدار رهبری با زنان) یقین داشتیم که زنان خانه‌دار را به حضور ایشان، نمی‌برند وقتی غالباً زنان خانه‌دار نادیده گرفته می‌شوند، نباید انتظار داشته باشیم اوضاع فرزندآوری و خانواده در کشورمون بهتر بشه، نه، هیچ وقت نمی‌شه و البته این روندی است که مدام تکرار شده و این تکرار، شائبه عمدی بودنش را به ذهن می‌آورد چرا زن خانه‌داری که کل زندگیش، خانه، همسر و فرزندانش هستند، نمیشه به دیدار رهبر/ رییس‌جمهور و…) برود؟ البته مرور خواسته‌ها/ صحبت‌های زنانی که امروز به محضر رهبری رفتند هم در نوع خودش جالبه (و صد البته که بیانات معظم‌له هم در راستای پاسخ‌گویی به این صحبت‌هاست): بیان مشکلات و محدودیت‌های زنان برای ورود به عرصه هنرهای نمایشی درخواست رسیدگی بیشتر به ورزش زنان و حمایت از ورزشکاران زن ضرورت تولید و توسعه هوش مصنوعی تخصصی زنان آخه خداییش این‌ها چیه؟ چند درصد زنان کشور در عرصه‌ی هنرهای نمایشی و ورزش هستند؟ چرا صدای من زن خانه‌دار نباید شنیده بشه؟ درخواست زن خانه‌دار، هیچ کدوم از این موارد حاشیه‌ای فوق نیست من زن خانه‌دار، اول از همه یک خانه‌ی بزرگ می‌خواهم، نه این‌که توی جایی باشم که از هر طرفش می‌رم، بخورم به دیوار خانه‌ی درست و معقول رو از ما دریغ کردند، حبس‌مون کردند توی آپارتمان‌های فسقلی که با این وضع قیمت‌ها، می‌دونیم تا آخر عمرمون امکان بزرگتر شدن‌شون، وجود نداره من زن خانه‌دار، امنیت تربیتی بچه‌ام رو می‌خواهم، نه این‌که وقتی بفرستمش مدرسه، این‌قدر دلشوره داشته باشم که مبادا توی اون مدرسه، معلم/ هم‌کلاسی نااهلی بیاد و ذهن فرزندم رو از جفنگیات پر کنه من زن خانه‌دار، امنیت بچه‌ام رو توی فضای حقیقی و مجازی می‌خواهم، نه این‌که ببینم فرزندم با یک کلیک مجازی/ یک قدم تا سر کوچه به انواع مواد مخدر، روانگردان، مشروبات الکلی، فحشای جنسی و… به سهولت دسترسی داره من زن خانه‌دار، آینده‌ی بچه‌هام رو می‌خواهم این‌که فرزندم بتواند با یک حداقل معقول ازدواج کنه، نه این‌که سال‌های جوانیش رو به دلیل هزار و یک مشکلی که بخشی از آن را جامعه سبب شده، مجبور باشه به تجرد بگذرونه، تجردی که شاید دنباله‌اش به هزار و صد گناه و فحشای جنسی برسه و مسئولان جامعه، در این شرایط، فقط نگاه کنند و عین خیال‌شون هم نباشه من زن خانه‌دار، دنبال اینم که حداقل‌های سلامت روح و جسم رو بتوانم در محیط خانه، برای اهل خانه فراهم کنم، نه این‌که مثلاً گوشت سالم و طبیعی، روز به‌روز قیمتش سر به فلک بکشه، تا برایم دست‌نیافتنی باشه من زن خانه‌دار، امنیت شغلی همسرم رو می‌خواهم، نه این‌که مدام دلشوره‌ی بیکاری مرد زندگیم رو توی این شرایط افتضاح بازار کار داشته باشم ضمناً نمی‌خواهم مجبور باشیم، مدام بر همه چیز مالیات دهیم، آن‌قدر که دغدغه‌‌مان پرداخت این مالیات، عوارض، قبوض و… باشد من زن خانه‌دار، می‌خواهم با همه‌ی سختی‌هایی که از صبح بر سرمون هوار میشه، با آلودگی هوا، با آلودگی‌های فحشا و فساد جنسی، با نابسامانی‌های گوناگون اجتماعی، بتوانم آرامش رو توی خانه‌ام فراهم کنم و اون رو به اهل خانه‌ام هدیه کنم آقای مسئول، چرا نمی‌گذارید صدای من نوعی شنیده بشه؟ چرا یکی مثل من، حق نداره به دیدار رهبری بره و حرف بزنه؟ همه باید زنان پروفسور، مقاله‌نویس و… باشند، تا بتوانند به حضور ایشان بروند؟ چرا زنان خانه‌دار، که اکثریت زنان ایرانی را تشکیل می‌دهند، این‌قدر نادیده گرفته می‌شوند؟ #کانال_شبکه_عماریون @shabake_ammarion