متن شبهه: میخواستم بدونم چه جوریه که طبق آیات قرآن ما اگر کار خوب بکنیم از سمت خداست اما اگه کار بد انجام بدیم از سمت خودمونه یعنی من کارخوب انجام بدم خدا خواسته اما کار بد بکنم خودم خواستم پاسخ شبهه : خوب دقت کنید. ما از طریق دلیل در جای خودش ثابت میکنیم که خدا خیر محضه. و باید بین فعل و فاعل حتما سنخیت وجود داشته باشه. مثلا از چشمه آب کسی توقع نداره آتش بجوشه. خدا هم همین گونه ست. یعنی از خیر محض، به هیچ عنوان شر صادر نمیشه. به عبارتی شری وجود نداره. سوال: پس این شرهایی که میبینیم و یا خود خدا تو آیه داره بیان میکنه چیه؟ جواب: شر یه چیز نسبیه. یعنی چی؟ یعنی این انسانه که یه فعل رو شر میبینه. این مثال رو خیلی زدم: سیلی که خونه ی ما رو میبره از نظر ما میشه شر. در حالی که این از دیدگاه ما شر هست. وگرنه ممکنه آب این سیل، سرزمین خشکی رو احیا کنه. و این ماییم که چون دیدیم خونه مون رفته،شر قلمدادش میکنیم. و از اون طرف هم، خود ما باعث این شر شدیم. اگه خونه رو جایی به دور از حریم سیل میساختیم شاید این طور نمیشد. پس اولا شری وجود نداره. و ثانیا از دیدگاه ما و اعمال ماست که شر ملموس میشه. شب چراغ کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت @shabcheragh2 👈👈👈