متن شبهه: اینکه بعضی دوست دارند خودآزاری کنند و با روزه خودشون رو شکنجه بدن خیلی مهم نیست، مهم اینه که دیگر آزاری هم می‌کنند و نمی‌زارند دیگران هم آب و غذا بخورند!! پاسخ شبهه: 🔹 ابتدا یادآوری می شود که یکی از شیوه های عملیات روانی و ذهنیت سازی، است. این به این معنا است که دشمن، در ادبیات رسانه‌ای و تبلیغاتی خود، برای زیبا جلوه دادن یک عمل زشت از برچسب های زیبا و برای یک امر دینی از برچسب منفی استفاده می‌کند. در این شبهه نیز برای منفی نشان دادن روزه از برچسب و استفاده شده است. در حالیکه اگر بناست هرگونه عملی که نوعی سختی در آن است، شکنجه محسوب شود، رژیم غذایی توصیه شده توسط پزشکان، سختی‌ها و زحمت‌های یک ورزشکار برای رسیدن به قله های افتخار و.... همه را باید شکنجه دانست. مشکل این شبهه‌افکنان این است توصیه های رژیمی پزشکان را (مخصوصا اگر غربی‌ها گفته باشند) مفید میدانند، اما توصیه خالق پزشکان را شکنجه می‌دانند. 🔹اما در مورد قسمت دوم اولا کسی مانع خوردن و آشامیدن افرادی که نمی‌خواهند روزه بگیرند، نیست، آنچه ممنوع است، روزه خواری است ثانیاً بارها گفته شده که هرچیز رنگ قانون گرفت، برای همه لازم الاجرا است، چه آنکه قانون را قبول داشته باشیم، چه نداشته باشیم. آیا هرکسی، (حتی اگر دکترای مدیریت شهری داشته باشد) میتواند به بهانه‌ی اینکه محل فلان چراغ قرمز مناسب نیست، از چراغ قرمز عبور کند؟ هرگز. چون نتیجه‌ای جز هرج و مرج ندارد. ممنوعیت غذا خوردن در روزهای ماه مبارک رمضان هم یک قانون الهی است که توسط همه پرسی مردمی رنگ قانون به خود گرفته و مسلما ارزشش نسبت به قانونی که مثلاً استاد وضع کرده و خوردن خوراکی را سر کلاس ممنوع می‌کند، کمتر نیست. به تعبیر دیگر عده‌ای هستند که محدودیت‌ها و قوانین بشری حتی در فجیع ترین شکل آن، (مانند ممنوعیت حجاب توسط رضاخان یا حتی همین الان در مدارس و ادارات دولتی کشور متمدن! فرانسه یا ممنوعیت تحقیق در مورد صحت هولوکاست و...) اشکالی ندارد، اما هرگونه دستور الهی با یک برچسب منفی مورد تاخت و تاز قرار می‌گیرد. شب چراغ کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت @shabcheragh2 👈👈👈