#818 متن شبهه: انسانی که هدفش خدمت به خداست ممکن است انسان خوبی باشد اما انسانی که هدفش خدمت به انسان باشد حتما انسان خوبی است! پاسخ شبهه: 🔺اولا این یک ادعاست و ماهم طبیعتاً به عنوان یک انسان خردمند و منطقی برای هر ادعایی باید دلیل بخواهیم. 🔺دوما باید دید منظور نویسنده از خوبی با این دو هدف کلی است یا فقط از همان یک جهت است؟ اگر منظور یک جهت باشد، در هر دو باید گفت «یقینا هر دو» خوب است. ⚠️تذکر:«آیا مگر همان خدمت کردن هم غیر خدایی است؟» 👈اینجا باید دقت کرد اگر نیت از خدمت خدایی نباشد هیچ کسی نمی‌تواند آن را خوب بداند،چون ممکن است برای سواستفاده و‌خیانت به همان انسان باشد. 📌پس باید این را توجه کنیم در هر عملی یک‌نیت داریم یکی هم خود عملی که واقع می‌شود و ممکن است عملی فی نفسه خوب باشد اما با نیتی شیطانی و کاملا بد.‼️ اما درمورد این دو نفر بصورت کلی ممکن است خوب یا بد باشند. چون ممکن است کارهای دیگرشان این جهت خدایی بودن و خدمت کردن را نداشته باشد. اما این حرف از نظر ما قطعا دقیق نیست.بلکه باطل هم باشد. ☑️و احتمالاً قضیه برعکس باشد و چون هدف الهی همیشه صحیح ترین و درست ترین و با ارزش ترین و کامل ترین هدف است، قطعا اگر «خالص» باشد حتما خوب است 👈اصلا ملاک انسان خوب بودن داشتن هدف های الهی است. انسان خوب می‌فهمد بین اهدافش باید بالاترین هدف و ارزش مطلق را برگزیدند. ⁉️آیا برای داشتن اراده و انجام فعلی ،هدفی و انگیزه ای متعالی تر و کامل تر از خدا هم قابل تصور است؟ 👈اما طرف دوم چون هدف ناقص است و صرفاً هدف خود انسان است این ممکن است تغییر کند و قطعا هرکسی که هدفش خدمت با انسان ها باشد ضرورتا خوب نیست. گرچه، بخواهیم صرفا از این جهت خدمت ببینیم چه بسا حتماً خوب باشد. حالا چرا بصورت کلی نمی‌تواند حتما خوب باشد؟؟؟ چرا..... چون اینجا هم اگر این شخص نگاه الهی نداشته باشد شاید در تعیین مصداق خدمت به انسان ها اشتباه کند یعنی یک کاری کند به ضرر انسانها باشد در حالی که هدفش خدمت بوده. 🔰اما یک انسان الهی چون شاخصه اش را هم خدا تعیین میکند حتما در عمل هم کارش در واقع خدمت به خلق است. پس اولا، یقیقا کسی که هدفش خداست «ازاین جهت» حتما آدم خوبی است . کسی که خدایی است و هدفش بخاطر خدا خدمت به انسان هاست اینهم حتما آدم خوبی است. 👈👈اما کسی که صرفا بخاطر خود انسان ها هدفش خدمت است از این جهت می‌تواند آدم خوبی باشد ولی لزوماً بصورت کلی نمیشود گفت حتما از هر جهت آدم خوبی است. نهایتاً اگر بخواهیم خوب بودن را غیر از خدایی بودن بدانیم قطعا این غلط بزرگی است. ☑️چون خوبی فقط و فقط با خدایی بودن معنا میدهد. 🔺🔺ممکن است سوال شود یعنی مثلا یک بی دین ممکن نیست هرگز کار خوبی کند آیا آن خوبی در ذات خودش خوب نیست ولو اینکه یک بی دین مرتکب شده باشد؟ جواب این است که هرگز اقدامات و افعال و افکار و ارده های خوبِ انسان نمی‌توانند برخواسته از منشأهای غیر فطری و غیرالهی انسان باشند. 📌کسی با غریزه های طبیعی و حیوانی نمیتواند خوب باشد. نتیجه اینکه آن شخص بی دین هم بنا بر انسان بودنش و داشتن فطرت الهی، خوبی میکند و خوبی را درک میکند همان طور که قرآن کریم در سوره مبارکه شمس می‌فرماید:«فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا» و خوبی کردن انسان هرگز نمی‌تواند برخواسته از بی دینی و غیر الهی بودن و بخصوص دین ستیز بودن آنها باشد. ☑️چراکه جز روح الهی و فطرت حق گرای انسانی هرچه در انسان هست شهوت و غضب و نفسانیت و هوا پرستی است. اصلا اگر خداپرستی یا فطرت پاک یک انسان را از او بگیرم منشأ پاک و خیری برای انسان باقی نخواهد ماند که بخواهد از آن خیری هم سر بزند. هرچه هست حیوانیت و ظلمت و جهالت و تاریکی است. ☑️اما در آخر فقط این تذکر را بدهم شاید بشود منظور نویسنده را اینگونه برداشت که او با دیدن بعضی به ظاهر دین داران و نیت های ناسالم آنها و ریاکاری های عده ای، به این نتیجه رسیده اینها که دم از خدا می زنند لزوما هم خوب نیستند ولی کسی که واقعا به خلق خدمت میکند، حتما خوب است که اینهم مشکل خطای شناختی « عنوان تعمیم افراطی و بیجای» این شخص است. حجت‌الاسلام والمسلمین رمضان زاده شب چراغ کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت https://eitaa.com/shabcheragh2