🔹آقا‌بزرگ تهرانی چنین می‌نگارد: وی همواره نماز‌های خویش را در خلوت می‌خواند و از این که مردم در نماز به او اقتدا کنند پرهیز و اجتناب می‌کرد. از خوف خدا، بسیار می‌گریست و اشک می‌ریخت به‌گونه‌ای که در‌حال نماز، گریه عنان اختیار را از او می‌ربود؛ به‌ویژه در هنگامه نماز شب. 🔷️ من سالیان متمادی همسایه دیوار به دیوار ایشان بودم. و از حال و هوای او چیزهایی را مشاهده کردم که اگر بخواهم در این جا ذکر کنم سخن به دارازا می‌کشد. بسیار به مادر خود مهر می‌ورزید و به او خدمت می‌کرد و قبل از رحلت مادرش نیز، از دنیا رفت. 📗نقباء‌البشر ج۱۷، ص۸۷ 📅 ۲۷شوال ۱۳۳۲ق؛ درگذشت زاهد عارف(ره)، استاد آیت‌الله قاضی(ره) @shabestannewsagency