💢نگو! در قرآن کریم آمده: قالَ يا بُنَيَّ لا تَقْصُصْ رُؤْياكَ عَلى‌ إِخْوَتِكَ؛ (يعقوب)گفت: اى پسرم (یوسف)! خوابت را براى برادرانت بازگو مكن. برداشت روانشناسی این آیه این است: اهدافت رو به دیگران حتی نزدیکانت(برادران) نگو! جدای بحث حسادت، که ما آدمیان نسبت به هم حسادت می‌ورزیم و تلاش می‌کنیم طرف به اهدافش نرسد، نوروساینس‌ها یک تحلیل جالب‌تری در این مورد دارند. می‌گویند: وقتی اهدافت را می‌گویی، حتی اگر دیگران حسادت نکنند، تشویقت می‌کنند، به تو آفرین می‌گویند و اتفاقا این آفرین گفتن‌ها باعث میشه در مغز تو دوپامین آزاد بشه و تو پاداش کارت رو بگیری، پاداش کاری که قرار است بعدا انجام بدهی! وقتی پاداشت را بگیری، دیگر در ادامه‌ی کار انگیزه انجام کار را از دست می‌دهی! مثل بچه‌ای که می‌گوید اول برام بستنی بگیر تا من مسواک بزنم. بستنی رو که خورد انگیزه مسواک زدن ندارد. وقتی داری می ری کلاس گواهینامه، همون اول به همه اعلام نکن. فرض کنید به یک کارگر همون ابتدای صبح حقوقش را بدهید، چون دوپامین آزاد شده و لذتش رو برده انگیزه کار لازم را نخواهد داشت، برای همین می‌گویند عرق کارگر که خشک نشده(یعنی بعد از انجام کار) حقوقش را بپرداز. بعد از اینکه به اهدافت رسیدی و کار انجام شد، بعد بگو! و اما بنعمت ربک فحدث: حالا که خدا توفیق داد و به نعمتی که می خواستی، رسیدی، بگو که خدا لطف کرد و من به این موفقیت رسیدم، اون موقع حقت هست که پاداش دوپامین در مغزت جاری شود و لذت تشویق دیگران را تجربه کنی.