کلبه ی شعر
چادرم را به سر کردم وکوله پشتی را به پشتم ,شال سفید هم برای احتیاط از روی چادر به گردنم انداختم وزیرگلوم گرهش زدم,ورودی صحن حرم امام علی ع خیلی خیلی,شلوغ بود,به هرترتیبی شده خودم را به صحن حرم رساندم....خدای من چه حال وهوایی داشت,چه صفایی داشت,من مثل قطره ای دراقیانوس علویان محوشدم ,قاطی دیگر زایران ،به هرطرف نگاه میکردم ,عشق بودوعشق....همانجا وسط صحن روی دوزانو نشستم ,سرم را گذاشتم کف دودستم وزار زدم....چه حس قشنگی داشتم,زار زدم وگریه کردم,اخه چرااا؟چرا منی که ادعای شیعه بودن میکنم تااین لحظه ازاین وادیها دوربودم؟چرا ازاین عشق زیبا کناره میگرفتم؟چرا خودم را به زروزیور ودنیای پوچ ورنگارنگ اطرافم سرگرم کرده بودم وازاین اقیانوس الهی دور بودم..... زار زدم.....گریه کردم...به مولایم عرضه داشتم：مولا گدا اوردم گدا....دخترت اومده برای شفا....روحم راکه اسیر دنیاست شفا بده اقاااا.... بپذیر دخترک گنهکارت را وحلقه درگوشش کن تا اخرعمر غلام حضرتت باشد. همینطور که درحال وهوای,خودم غرق بودم ,ناگاه دستی به پشتم خورد... دخترم.....دخترم....عزیزم... خدای من چقد صدایش اشنا بود... ....🌷 💠💠💠💠💠💠 در محفل ما شعر سخن می گوید 👇👇👇 @shaeranehayemahkhaky
221 مشاهده