اشارات او که والسلامی گفت.. دارم توی هوا انگشتم را تکان می‌دهم؛ میان خلوصِ محض و مهربانیِ محض آیا او کدامش بود؟! بین خلوص و مهربانی، بین این دو واژه، بین این دو حقیقت وجودیِ آن روحانی مظلوم و جوان‌دل و جوان‌مرگ ده، بیست، سی، چهل می‌کنم. عجیب است که هر دو صد می‌آورند. او در هر دو، حقیقتا کامل بود. این را عزیزان دیگری هم می‌توانند شهادت بدهند. عزیزانی چون استاد سید علی اصغر موسوی عزیز، علی اصغر شیری عزیز، ابراهیم قبله‌ی نازنین، دکتر میثم امانی عزیز، سرکار خانم سعادتمند، سرکار خانم طوسی...و خیلی های دیگر... حجه الاسلام سید علی حسینی ایمنی فقید وقتی که رفت، خبر عروجش را شنیدم اما به نحو دردناکی خودم را به نشنیدن زدم، نمی‌خواستم باور کنم تا این‌که شاعر بانوی گرامی خانم مهتا صانعی اطلاع دادند برنامه‌ای برای یادبودشان دارند و به دیدار عزیزانشان رفتند و یادشان را در برنامه‌ی خالصانه‌ای گرامی داشتند. من از ایشان و گرامیانی که چنین برنامه‌ای را تدارک دیده‌اند خیلی خیلی و با نهایت خلوص و صمیمیت‌ام ممنونم. ایشان برای من و برای خیلی از برادران و رفیقانم برادر و رفیق بود. نشریه‌ی اشارات و سرتاسر مرکز پژوهش‌های صدا و سیما با وجود آن عزیز از دست رفته ، حضور درخشان ، مهربانی بی‌حد و مرز و سیادت آشکارش لطف دیگری، صفای دیگری و انصافا وزن دیگری داشت. او حسینی بود، حسینی زیست، حسینی رفت و از خداوند می‌خواهم حسینی وارد صحرای نُشور شود که حتما خواهد شد. من سخنی جز واژه‌ی دریغی دردناک و لغتِ افسوسی عمیق در مقابل آن همه خاطره و در برابر یاد آن فرزند رسول خدا ندارم. نویسنده و شاعر هشتم مهر ۱۴۰۲ @shaeranehowzavi