💥«در وطن خویش غریب»؛ نقدی به شماره ششم دوماهنامه «اندیشه آینده» به مدیرمسئولی دکتر احمد نادری https://nedayeesfahan.ir/151944 🔹این شماره از نشریه نیز مانند شماره‌های پیشین دارای تِم سیاه در طراحی، عناوین منفی یأس‌آور و سیاهنمایی فراوان در محتوای مقالات است، به طوری که گویی جامعه ایران و جمهوری اسلامی به بن بست رسیده است و جمهوری اسلامی طبقات مختلف از مردم خود را طرد کرده (تیپا خوردگان) یا به زنجیر کشیده است و در یک فضای ناامیدی راهی جز شورش و عصیان برای اقشار مختلف طرد شده باقی نمانده است! 🔹 این ادعا را می‌توان از همان صفحه توضیحِ داخلِ جلد تا سایر نظریاتی که خواهیم دید، یافت. 🔹مسئله دیگر فاقد راه حل بودن نشریه «اندیشه آینده» است. آقای نادری خود را ناقد «نئولیبرالیسم» می‌دانند اما آن سوی دیگر بازی طرفدار چه نظریه‌ای هستند؟ در جامعه غربی و آمریکایی، مخالفت با نئولیبرالیسم به معنی حضور در جبهه سوسیال دموکرات است، که البته در کشور ما و در شأن ما چنین سخنی روا نیست. به نظر می‌رسد آقای نادری لازم است با ابزار رسانه‌ای خود به ترویج یک «دیگری» شایسته و «قطب مقابل» برای نئولیبرالیسم بپردازند و آن همان نظریه‌پردازی اسلامی و الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت است. همه مطالب نشریه «اندیشه آینده» پر از روش‌شناسی و نظریات غربی است و نظریه‌پردازی اسلامی و ارتباط با متفکرین اسلامی در آن به چشم نمی‌خورد. 🔹 آیا بهتر نیست دقت بیشتری در انتخاب نویسندگان داشته باشید؟ ✍️به قلم جواد جلوانی (دانشجوی دکتری فرهنگ و ارتباطات) (متن کامل نقد و نظر را در ندای اصفهان بخوانید) 👆 @shaffaf_esfahan 👌