🔹چند خطی روضه از نگاه مأیوسانه حضرت پدر در مقاتل آمده است : وقتی یاران امام حسین (ع) همه به شهادت رسیدند و جز خاندانش کسى باقى نماند، در این هنگام على اکبر (ع) براى رفتن به میدان آماده شد، او داراى زیباترین چهره و نیکوترین سیرت بود، از پدرش اجازه رفتن به میدان طلبید، امام (ع) به او اجازه داد، سپس نگاهى مأیوسانه به قد و قامت على اکبر (ع) کرد و چشمانش را به زیر افکند و گریه کرد، آنگاه گفت: خدایا گواه باش، جوانى که در صورت و سیرت، ظاهر و باطن و گفتار شبیه‏‌ترین مردم به رسولت (ص) بود و هر گاه مشتاق دیدار پیامبرت مى‏‌شدیم به این جوان نگاه مى‏‌کردیم . در انتشار این مطلب کوشا باشیم https://eitaa.com/shahid_Beyzaii