... •| اینکه استاد پناهیان گفتند شاید بزرگترین اثری که برای ما دارد،این است که ما را به فکر وا می دارند! فکر... فکر... فکر... •| فکر اینکه قربانی کردند خودشان را! و خدا قربانی کرد آن ها را... •|این که شهیدی آلبوم عکس های خود را از بین میبرد که نکند حالا بعد شهادت،اسمش بر سر زبان ها بیفتد و دیده شود... •| و یا شهیدی پلاکش را پرت کند در کانال پرورش ماهی! که در فکرش تشییع با شکوهی برای خودش متصور شد! شهوت شهادت بخشکاند... •| و فرماندهان شهیدی که حاضر شدند! در جمع سربازان سینه خیز بروند... در پوتین بسیجی ها آب بخورند... و ... درس قربانی کردن خود است! برای خدا شدن آسان نیست!! چون نباید هوای قدرت داشتن ، داشت... نباید هوای دیده شدن داشت... •| و برای ما سخت است قربانی کردن چون برای ما لذت تقرب به خداوند ، از لذت های کم ارزش کمتر است... حالا ما چه کار ها که نکردیم برای دیده شدن... و شهدا از آن سو به ما بیچارگان میخندند! و شاید اشک میریزند... که در خودمان ماندیم!! و لباس را از تن در نیاوردیم... در خود ماندیم... در خود ماندیم... در خود ماندیم... •|به قول حاج حسین یکتا: و هنوز گیر یه قرون و دوزار این دنیاییم. که یکی بیاد نگاهمون کنه... شهدا میخشکوندند! که یوسف زهرا نگاشون کرد... •| جان به هر حال قرار است که قــربان بشود... پس چه خوب است که قربانـی جانــان بشود... @shohadatarigh