روایتگری شهدا
✫⇠ ✫⇠ ✍نویسنده:آزاده میکاییل احمد زاده ⬅️انتشارات سازمان عقیدتی سیاسی ارتش 💥فرار از اردوگاه بعقوبه(۳) 🔹️مقداري خرما از زمين جمع كرديم و از رودي كه آنجا جاري بود، آب نوشيديم؛ سپس در گوشه اي نشستيم و نقشه اي طرح كرديم. قرار شد در تاريكي شب، يكي از خودروهاي عراقي را كه در هر سو ديده مي شدند، سرقت كنيم و با آن تحت عنوان منافق از دژباني خارج شويم. 🔸️كمي آن منطقه را گشتيم. خطر ديده شدن در آن ساعت از شب و تشخيص دادن ما كم بود.سرانجام يك خودرو عراقي را نشان كرديم كه كنار خاكريزي متوقف شده بود.روشن كردن اين خودروها آسان بود. اندرماني جلو رفت و با احتياط كامل در خودرو را باز كرد.دو دقيقه نشد كه خودرو را روشن كرد و به آرامي از آن محل دور شد و كسي هم او را نديد. وقتي نزديك آمد، ما هم سوار شديم و از بيراهه وارد جادة اصلي شديم و به سوي سرنوشتي نامعلوم حركت كرديم. 🔹️در آن ساعت از شب، خودروهاي نظامي زيادي در حال رفت و آمد بودند. چند نفر از عراقي ها هم ما را ديدند، اما تشخيص ندادند كه ايراني هستيم. در روي جاده در حال حركت بوديم كه از دور دژباني عراقي ها نمايان شد.نفس در سينه ها حبس شده بود؛ ولي چاره اي جز حركت نداشتيم. هوا كم كم روشن مي شد و جاي درنگ نبود. نمي دانستيم چه كار كنيم؛ برگرديم يا ادامه دهيم. اگر درنگ مي كرديم، عراقي ها متوجه مي شدند. 🔸️اندرماني مستقيم به سوي دژباني عراقي ها حركت كرد. نفسها در سينه ها حبس شده بود. از سويي اشتياق پيوستن به نيروهاي خودي و برگشتن به وطنمان را داشتيم و از سوي ديگر ترس از شناخته شدن توسط عراقي ها. به مقابل دژباني رسيديم.نگهبان ابتدا چيزي از ما نپرسيد و با عجله نگاهي كرد و به عربي گفت: «رو!» اما نمي دانم چه چيزي نظرش را جلب كرد كه به عربي سؤالي كرد كه يكي از دوستان به فارسي گفت: «المجاهدين ايراني» و عراقي سؤالي ديگر كرد كه هيچ كس نتوانست جواب دهد. 🔸️عراقي سپس با دست دستور داد خودرو را كناري بزنيم و همزمان اسلحة خود را مسلح كرد و به سوي ما نشانه رفت. اندرماني كمي فاصله گرفت و عراقي داد و فرياد راه انداخت: «ايراني! ايراني!» و آنگاه بود كه توجه بقيه هم به ما جلب شد. ما داد زديم: «رحيم فرار كن!» و او نيز به پدال گاز فشاري داد كه خودرو از جا كنده شد. 🔸️عراقي ها به سوي ما رگبار بستند؛ ولي ما با سرعت زيادي از آن نقطه دور شديم. حتي يك عراقي هم در وسط جاده زير گرفته شد كه شدت ضربه به حدي بود كه چندين متر پرتاب شد و شيشة جلوِ خودرو هم ترك برداشت. نزديك بود فرمان از دست رحيم خارج شود كه به هر نحوي بود، خودرو را هدايت كرد و با سرعت بسيار زيادي فرار كرديم. 🔸️عراقي ها به وسيلة چند خودرو ما را تعقيب مي كردند و هر از گاهي نيز تيراندازي مي كردند. دو نفر از دوستان هم پشت وانت خوابيده بودند تا تير نخورند. وارد شهر سومار شديم و از كنار خرابه ها به سرعت پيش مي رفتيم. با سرعت زياد دست اندازها و سرعت گيرها را طي مي كرديم و خودروهاي عراقي نيز با سرعتي سرسام آور ما را تعقيب مي كردند. 🔸️تصميم داشتيم بعد از خروج از مرز، كمي دورتر از سومار به جاده اي خاكي برويم؛ چون پيش از اين ديده بودم عراقي ها از ترس كمين به آنجا نمي رفتند و دژبانها دست از تعقيب برمي داشتند.لحظات به تندي مي گذشت و ما نگران بوديم. چند تير هم به خودرو اصابت كرد؛ اما كسي زخمي نشد. 🔹️سراسيمه عقب و جلو را نگاه مي كرديم و وضعيت را به رحيم مي گفتيم و او نيز با سرعتي باور نكردني همة دست اندازها را رد مي كرد.از اينكه دوباره وارد ايران مي شديم، حس خوبي داشتيم و احساس مي كرديم در خاك خودمان جواب آنان را خواهيم داد كه اين حس، توان ما را مضاعف مي كرد. شهر پر از واحدهاي نظامي و ادوات زرهي بود. در اثر سر و صداها و تيراندازي، عراقي هاي كنار جاده هم فرياد مي كشيدند و نيروهايشان را تشويق مي كردند ما را بزنند. همة اين اتفاقات چند دقيقه بيشتر طول نكشيد... ☀️  @shahidabad313 ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯
2.5هزار مشاهده