♦️حمزه و جعفر نباشند علی تنهاست! ما در خوش خیالی خودمان غرقیم، همیشه در هر صحنه ای دنبال حسین (ع) و اصحابش می گردیم در برابر یزید و مزدورانش... دشمنی دشمن را می بینیم، سیاهی آن را درک می کنیم و در مقابل خود را یکدست نور می بینیم و درستی. آنچه از خوبی می رسد را به اخلاص و ایمان خود انتصاب می دهیم و آنچه از مصیبت و بلا به تقدیر پروردگار و رذالت دشمن. یک تحلیل سیاه و سفید از همه وقایع! ما همیشه طرف علی ایستاده ایم همیشه طرف سفید ماجرا ایستاده ایم همیشه حق هستیم و اصلا احتمال تقصیر و کم کاری برای خودمان قائل نیستیم. در این روزهای سخت در حالی که دارد کم کم فاطمیه هم نزدیک می شود خوب است یکبار حال مردم مدینه پیامبر را در روزهای بعد از رحلت پیامبر و حال مردم کوفه در روزهای قبل از شهادت امیرالمؤمنین برای خودمان مرور کنیم و به خود تلنگر بزنیم که اگر درون جبهه حق به جای حمزه ها و جعفر ها ، عباس ها و عقیل ها باشند چه سرنوشت شومی در انتظار مردم زمانه خواهد بود. این روایت امیرمؤمنان درباره علت کنار کشیدنش از مبارزه با اهل سقیفه و میدان دادن به آنها را ببینید حضرت می فرماید: وَلَوْ کَانَ لِی بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ عَمِّی حَمْزَةُ وَاَخِی جَعْفَرٌ لَمْ اُبَایِعْ کَرْهاً وَلَکِنِّی بُلِیتُ بِرَجُلَیْنِ حَدِیثِی عَهْدٍ بِالْاِسْلَامِ الْعَبَّاسِ وَعَقِیلٍ،  علی می گوید: می دانید چرا بعد رسول خدا کنار نشستم و علم حق خواهی و عدالت خواهی و قیام را بلند نکردم؟ زیرا دیدم عمویم حمزه شهید شده اند و عموی دیگرم عباس مانده و برادرم جعفر شهید شده و برادر دیگرم عقیل مانده پس با این دو کار پیش نمی رفت و مجبور به بیعت و کوتاه آمدن شدم اَمَّا حَمْزَةُ فَقُتِلَ یَوْمَ اُحُدٍ وَاَمَّا جَعْفَرٌ فَقُتِلَ یَوْمَ مُوتَةَ وَ بَقِیتُ بَیْنَ جِلْفَیْنِ جَافِیَیْنِ ذَلِیلَیْنِ حَقِیرَیْنِ (عَاجِزَیْنِ) الْعَبَّاسِ وَعَقِیلٍ وَکَانَا قَرِیبَیِ الْعَهْدِ بِکُفْرٍ فَاَکْرَهُونِی وَقَهَرُونِی  اما حمزه در نبرد احد کشته شده بود و جعفر در نبرد موته و من بودم و دو سبک سرِ جفاکارِ بدبختِ ناتوان و خوار عباس و عقیل ! آنجا که باید حمزه ها و جعفر ها باشد اگر عباس هاو عقیل ها بودند کار پیش نمی رود آنجا که باید عمارها و مالک ها باشند اگر نباشند کار پیش نمی رود... بفهمیم و آماده باشیم برای روزهای سخت... ✍ریسمان سنج