شهید غیرت حمیدرضا الداغی
*🔰 پاس‌داشت هنر در یاد داشت غیرت* 🔻 تعرض به حریم انسانیت، غیرت انسان آزاده را برمی‌انگیزد و او را به واکنشی جوانمردانه وامی‌دارد. عملی که ممکن است به قیمت جان تمام شود. 🔻 وقتی چنین شود وظیفه آن‌هایی که شاهدند و به دل یا زبان این عمل را تحسین می کنند، چیست؟ انبوهی، پیکر را تشییع و به خاک می‌سپارند؛ چه این تشییع و خاک‌سپاری همان صدای مردم است که تایید می‌کنند گامی که برداشته شد، در مسیر ارزش‌های حقیقی جامعه بوده است؛ ارزش‌هایی که باید زنده بمانند و تقویت شوند؛ اما همان‌گونه که واجب است پیکر به آغوش خاک سپرده شود، لازم است که نام و یاد و روایت غیرت سرِ دست گرفته شود تا فراموش نشود *و آن ارزشی که به خاطرش جان دادند، در میان مردم جان بگیرد.* از این‌رو است که کسانی تلاش می‌کنند تا نام و یاد جوانمردِ شهید را با رنگ هنر در چشم، ذهن و قلب‌ها زنده نگه دارند، چه برای کودکانی که در مدرسه، مشق زندگی می‌کنند یا عابران و رانندگانی که هر روز در عبور از معابر، امتحان زندگی پس می‌دهند یا انبوهی که در گستره شبکه‌های مجازی به جستجوی نایافته‌های‌شان در زندگی حقیقی هستند. 🔻 از تصویرسازی «دیوارنگاه شهید الداغی» به همراه شناسنامه‌های شهر و پهلوان تختی و طرح جلد «دفتر مشق دانش‌آموزان» و «مُهر آفرین مدرسه» تا «نماآوای پهلوانان نمی‌میرند» مرحوم نقیب زاده بر روی تصاویر نصب دیوارنگاره، «گردآوری کتاب شعر» یا برگزاری رویداد برای تولیدات هنری و ... همگی پاسخی است به این ضرورت غیر قابل چشم‌پوشی. چه *پاس‌داشت عمل و یاد داشت نام شهدا، خود هنری است برای «بازآفرینش» ارزش‌های حقیقی زندگی در روزمرگی‌های غافل‌کننده.* 🖋️ محمد کیخسروی ➡️ @shahidaldaghy