اسد بهانه بود ✍️مهدی شعبانی‌فرد 🔸سال‌هاست هرگاه سخن از رویکرد خصمانه‌ی آمریکا نسبت به ایران به میان می‌آید پاسخ مسئولین آمریکایی و دنباله‌روهای داخلی‌شان این است که دشمنی ما با نظام جمهوری اسلامی است نه با مردم ایران! ادعا می‌کنند فردای براندازی یا استحاله‌ی کامل جمهوری اسلامی تمام دشمنی‌ها پایان می‌پذیرد و ما بدون هیچ گونه طمعی به خاک و منابع کم نظیر ایران با او همکاری دوستانه و عادلانه خواهیم کرد! 🔸تاکنون در پاسخ به این ادعای مضحک می‌شد مثلا به حمایت همه جانبه و دادن تسلیحات ممنوعه مثل شیمیایی به رژیم تجاوزگر صدام، تحریم‌های غیرانسانی مثل منع ورود داروهای بیماران صعب العلاج، اختلال در مراودات تجاری که مستقیما موثر بر معیشت مردم است و... اشاره کرد. از طرفی می‌شد به شواهد تاریخی متعدد مثل کودتای ۲۸ مرداد سال ۳۲ که در آن آمریکا مستقیما در امور ایران دخالت و اراده مردم را لگدمال کرد، اشاره کرد. روزگاری که نظام جمهوری اسلامی وجود خارجی نداشت. یا مثلا به قحطی دست‌ساز انگلیس برای ایران که حدود یک قرن پیش اتفاق افتاد و باعث مرگ میلیون‌ها ایرانی از گرسنگی شد، اشاره کرد. روزی که نظام جمهوری اسلامی وجود خارجی نداشت و ده‌ها و صدها نقطه سیاه دیگر که آمریکا و غرب بر خلاف ادعایشان مستقیما با مردم ایران دشمنی کردند. 🔸اما اکنون، پس از تحولات اخیر سوریه و سقوط حکومت اسد بار دیگر پاسخی روشن به این ادعای پرتکرار، پیش چشم ملت بزرگ ایران است. مگر سال‌ها ادعا نمی‌کردند دشمنی ما تنها با حکومت اسد است که کنار جبهه مقاومت ایستاده نه با مردم سوریه؟ حالا که اسد رفته، پس چرا آمریکا و اسرائیل روی صدها منطقه راهبردی و زیرساختی مردم مظلوم سوریه بمب می‌ریزند؟ حالا که اسد رفته، پس چرا دانشمندان و نخبگان سوری یک به یک مظلومانه ترور می‌شوند؟ حالا که اسد رفته، پس چرا اسرائیل تا چند کیلومتری دمشق جلو آمده و عملا خاک سوریه را به اشغال خود درآورده است؟ حالا که اسد رفته، پس چرا مهاجمین مزدور و برانداز، حتی در کلام هم این تجاوزات کارفرمای اصلی خود علیه منافع ملی سوریه را محکوم نمی‌کنند؟ آیا همین روند در مورد نظام جمهوری اسلامی حاکم نیست؟ آیا باز هم باید عده‌ای ساده اندیشانه باور کنند که دشمنی آمریکا و غرب فقط با نظام جمهوری اسلامی است نه با مردم ایران؟! به نظر می‌رسد دیگر تصویر واقعی ایرانِ فردای براندازی، بر هیچ بینای منصفی پوشیده نباشد.