۳۸ ✅ ادامه ی کتابِ " رفیق شهیدم مرا متحول کرد " آقای عبداللهی : شهادت دو شهید دلم را به درد آورد: یکی شهادتِ مدافع حرم، شهید الله‌دادی که در آتش دشمنان سوخت و دومی شهادت مدافع حرم، شهید عباس دانشگر. یادم هست تا اسم حضرت زهرا(سلام‌الله علیها) به میان می‌آمد، عباس بغض می‌کرد و حالت مصیبت‌زدگان را می‌گرفت و می‌گفت احساس می‌کنم که این مادر، همین چند سال پیش به شهادت رسیده است. داغ شهادت اهل‌بیت(ع) همواره تازه است. وقتی مثل حضرت زهرا(س) به شهادت رسید، فهمیدم خانم حضرت زهرا(س) از گریه‌های عباس برایش شهادت نوشت. او مثل خود حضرت زهرا (س)، بین در و دیوار سوخت. هروقت به حرم حضرت معصومه(سلام‌الله علیها) می‌روم، به آن بانوی گرامی می‌گویم دست ما را هم مثل عباس بگیر و نگذار زمین‌گیر بمانیم. در حین زیارت احساس می‌کنم عباس به من می‌گوید یادت باشد که مسئولیت بزرگی را بر عهده گرفته‌ای! راست می‌گوید. می‌دانم امنیت کشور خیلی دشوار به دست می‌آید. یک‌ بار که برای مأموریتی به مرز رفته بودم، لمس کردم که میان امنیت و ناامنی یک تار مو فاصله است. هرشب موقع خواب می‌گویم: خدایا، حافظ حافظان مرزها باش. در مأموریت‌های جهادی، مسئولیت‌ معرفی شهید عباس را به دوش گرفتم. در این راه مشکلاتی داشتم اما متوقف نشدم و به راهم ادامه دادم. حالا جوانان بسیاری شیفتۀ عباس هستند. حرف آخر با عباس! تو مرا بیدار کردی. مرا از جهل نجات دادی. زندگی‌ام را مدیونت هستم. الحق که جوانِ مؤمنِ انقلابی بودی و خواهی بود. ... 📗 ╭─┅🍃🌺🍃•┅─╮ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @shahiddaneshgar ╰─┅🍃🌸🍃•┅─╯