#عدالت امام جمعه و جماعت اتفاقاً در جامعۀ ما كه خيلى چيزها عوامانه شده است، مسئله عدالت هم عوامانه شده است آيا حتى امام جماعت هم بايد عصمت داشته باشد؟ ●به اين «عصمت» نگوييد. آن را كه جنابعالى مى‌فرماييد اين است كه اتفاقاً در بحث عدالت عرض كردم. دوستان دقت كنند كه اين عدالتى كه در مورد امام جماعت و شاهد و اين‌گونه افراد مطرح شد كه حدش چيست. حد آن در رسالۀ عمليه مطرح شده، ولى من با يك زبان اجتماعى مى‌گويم كه باز دليلش همراه خودش باشد. آدمى كه ما در معاشرت با او مى‌فهميم كه در برابر گناه مقاومت دارد و در روبه‌رو شدن با واجب و وظيفه، تحرك دارد به او مى‌گوييم آدم عادل. اين است كه اگر شما خواستيد بگوييد عصمت، قدرى مسئله را از مجراى خودش دور مى‌كنيد. همين تعبير گوياتر نيست‌؟ اگر گويا است به آن عمل كنيد و در زندگى رعايت بفرماييد. در مورد امام جماعت هم همين‌طور است. اگر آقايى كه ما در زندگى با او مى‌فهميم كه آدمى است كه در برخورد با گناه #ترمز دارد، ترمز او نبريده است و در برخورد با واجب و فريضه هم آدمى است كه آرام نيست و واقعاً مى‌خواهد فريضه را انجام بدهد. بنابراين، حتى اگر يك‌بار از او گناه كبيره سر زد، مثل آدمى است كه ترمزش نبريده است، اما يك بار پايش روى ترمز قرار نگرفته است. حتى اگر يك‌بار از او گناه كبيره هم سر زد منافات با عدالت ندارد، چون اگر چنين آدمى است كه ترمز دارد، بلافاصله وقتى متوجه شد گناه كبيره از او سر زده، توبه هم مى‌كند و تصميم مى‌گيرد كه بار ديگر گناه نكند و اين، با عدالت منافاتى ندارد. اتفاقاً در جامعۀ ما كه خيلى چيزها عوامانه شده است، مسئله عدالت هم عوامانه شده است و اگر از آقايى كه به او اعتماد دارند يك‌بار يك گناه ببينند، ديگر اصلاً از او كاملاً عقيده‌شان را مى‌برند. اين غلط است، اين سبب شده كه متأسفانه بازار حقه، ريا و تظاهر را در جامعه ما خيلى گرم كند. اين غلط است. اين كار را نكنيد. ممكن است آدمى واقعاً آدم عادلى است، يك بار از او گناهى سر مى‌زند، نه فقط يك‌بار، گاه‌گاه، اما آدمى است كه هر وقت از او گناهى سر مى‌زند ناراحت است و طورى هم نيست كه مكرر باشد و پيدا باشد كه آدم سستى است. آدم محكمى است، ولى گه‌گاه، تك‌تك، ممكن است از او گناهى سر بزند. بنابراين، مسئله عدالت عبارت است از ترمز داشتن در برابر گناه و تحرك داشتن در عمل به وظيفه. در عمل به وظيفه، آدم آرامى نيست. تا با وظيفه روبه رو مى‌شود به‌راستى جنب و جوش دارد. حالا ممكن است يك بار هم از او وظيفه‌اى فوت شود. منبع: بهشتی سید محمد. 1400. در مکتب قرآن. تهران: روزنه، ج1: صص302-303 @shahiddoctorbeheshti