[شهیدجاویدالاثر غلامحسین اکبری]
دوری از مهر رخت ای مه تابان تا کی ؟ ریزم از دست غمت اشک چو باران تا کی ؟ نرسد دست به دامان وصالت تا چند آخر ای صبح امید این شب هجران تا کی ؟