خطبه سيّد الشّهداء راجع به اصلاح مردم و بيان علت قيام خود
و در آخر خطبه‌اي كه درباره ترك امر به معروف و نهي از منكر، و قيام ظَلَمه و حكّام جائر ايراد نموده‌اند، و مفصّلاً از محروميّت مظلومان و تفرّق از حقّ بيان مي‌فرمايند، و در ضمن اينكه گوشزد مي‌كنند كه: مَجَارِي الاْمُورِ وَالاْحْكَامِ عَلَي أَيْدِي الْعُلَمَآءِ بِاللَهِ، الاْمَنَاءِ عَلَي حَلاَلِهِ وَحَرَامِهِ؛ چنين مي‌گويند كه:
اللَهُمَّ إنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَكُنْ مَا كَانَ مِنَّا تَنَافُسًا فِي سُلْطَانٍ، وَلاَ الْتِمَاسًا مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ؛ وَلَكِنْ لِنَرَي الْمَعَالِمَ مِنْ دِينِكَ، وَنُظْهِرَ الاْءصْلاَحَ فِي بِلاَدِكَ، وَيَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِكَ، وَيُعْمَلَ بِفَرَآئِضِكَ وَسُنَنِكَ وَأَحْكَامِكَ. فَإنْ لَمْ تَنْصُرُونَ [2] وَتُنْصِفُونَا قَوِيَ الظَّلَمَه عَلَيْكُمْ، وَعَمِلُوا فِي إطْفَآءِ نُورِ نَبِيِّكُمْ؛ وَحَسْبُنَا اللهُ، وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا، وَإلَيْهِ أَنَبْنَا، وَإلَيْهِ الْمَصِيرُ. [3]
«بار پروردگارا! حقّاً تو مي‌داني كه آنچه از ما تحقّق يافته (از ميل به قيام و اقدام و امر به معروف و نهي از منكر و نصرت مظلومان و سركوبي ظالمان) بجهت ميل و رغبت رسيدن به سلطنت و قدرت مفاخرت‌انگيز و مبارات آميز نبوده است؛ و نه از جهت درخواست زياديهاي اموال و حُطام دنيا!
بلكه به علّت آنست كه نشانه‌ها و علامت‌هاي دين تو را ببينيم، و در بلاد و شهرهاي تو صَلاح و اصلاح ظاهر سازيم؛ و تا اينكه ستمديدگان از بندگانت در امن و امان بسر برند، و به واجباتِ تو و سنّت‌هاي تو و احكام تو رفتار گردد.
پس‌‌هان اي مردم! اگر شما ما را ياري ندهيد و از درِ انصاف با ما در نيائيد؛ اين حاكمان جائر و ستمكار بر شما چيره مي‌گردند، و قواي خود را عليه شما بكار مي‌بندند، و در خاموش نمودن نور پيغمبرتان مي‌كوشند.
و خدا براي ما كافي است، و بر او توكّل مي‌نمائيم، و به سوي او باز مي‌گرديم، و به سوي اوست همه بازگشت‌ها.»