پند و اندرزهاي امام حسين عليه‌السلام درباره: علم، تجربه، شرافت، قناعت، دوستي، تدبير و مظلوم
و نيز از كتاب «اعلام الدّين» روايتست كه:
قَالَ عليه‌السلام: دِرَاسَه الْعِلْمِ لِقَاحُ الْمَعْرِفَه. وَ طُولُ التَّجَارِبِ زِيَادَه فِي الْعَقْلِ. وَالشَّرَفُ التَّقْوَي. وَالْقُنُوعُ رَاحَه الاْبْدَانِ. وَمَنْ أَحَبَّكَ نَهَاكَ؛ وَمَنْ أَبْغَضَكَ أَغْرَاكَ. [11]
«حضرت سيّد الشّهداء عليه السّلام چنين فرمود: تدريس و تدرّس علم، پيوند معرفت است، و درازاي مدّت تجربه موجب زيادي عقل است. و شرف انسان تقواي اوست. و قناعت پيشگي، راحت بدن است. و كسيكه تو را دوست دارد از ناشايستگي تو را منع مي‌كند؛ و كسيكه تو را دشمن دارد تو را بكار زشت ترغيب مي‌نمايد.»
و نيز از مواعظ آن حضرت است كه:
وَ قَالَ عليه‌السلام: إيَّاكَ وَمَا تَعْتَذِرُ مِنْهُ؛ فَإنَّ الْمُؤْمِنَ لاَ يُسِي´ءُ وَلاَيَعْتَذِرُ، وَالْمُنَافِقُ كُلَّ يَوْمٍ يُسِي´ءُ وَيَعْتَذِرُ. [12]
«و حضرت فرمودند: بپرهيز از انجام كاري كه موجب پوزش و عذرخواهي تو گردد؛ مؤمن كسي است كه بدي نمي‌كند و عذرخواهي نيز نمي‌نمايد، و امّا منافق كسي است كه هر روز بدي مي‌كند و سپس پوزش مي‌طلبد.»
و نيز از مواعظ آن حضرت است كه:
وَ قَالَ لاِبْنِهِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ:اي بُنَيَّ! إيَّاكَ وَظُلْمَ مَنْ لاَ يَجِدُ عَلَيْكَ نَاصِرًا إلاَّ اللَهَ جَلَّ وَعَزَّ. [13]
«و به فرزندش حضرت سجّاد، عليّ بن الحسين عليهما السّلام چنين پند مي‌دهد: اي نور ديده من! بپرهيز از ستم بر كسيكه غير از خداوند جلَّ و عزّ يار و ياوري ندارد.»