آدم باید خیلی ساده و از مرحله پرت باشد که فکر کند این جماعتی که امروز می گویند از باخت «جمهوری اسلامی» مقابل انگلیس خوشحال هستیم، دلشان برای ایران و کشورشان می سوزد! چرا این حرف را می زنم؟ این سخنان صادق زیباکلام را به عنوان سخنگوی بخش مهمی از روشنفکران ایرانی ببینید. خیلی رک و پوست کنده می گوید از باخت «ایران» در همه عرصه های بین المللی در برابر خارجی ها خوشحال می شود و کیف می کند. نمی گوید جمهوری اسلامی! می گوید ایران. دلیل هم می آورد! می گوید چون ما ایرانی ها نژاد پرست هستیم و... این جماعت امروز فقط نقاب به چهره زده اند و می گویند خوب شد که تیم «جمهوری اسلامی» به انگلیس باخت، وگرنه ته دلشان از شکست ایران خوشحالند. چرا؟ چون  با قدرت گرفتن ایران مشکل دارند. فرقی هم نمی کند آن قدرت در موشکی باشد یا هسته ای یا فوتبال. هرچه که توان ملی و اعتماد به نفس مردم این کشور را زیاد کند با آن مشکل دارند، حالا یک نفرشان مثل زیباکلام صریح این را می گوید اما خیلی هایشان هنوز نقاب زده اند و می گویند مشکل ما جمهوری اسلامی است نه ایران! اما حرف همه شان یکی است و نتیجه کارشان هم همینطور. اینها چون خودشان «توسری خور» خارجی ها هستند می خواهند کل ایران هم توسری خور باشد تا ضعف خودشان دیده نشود. اینها ادامه نسل «ایرانی لولهنگ هم نمی تواند بسازد» هستند و ما ادامه نسل ابن سینا. این دعوا برای امروز نیست، ریشه آن به درازای تاریخ است که امروز دارد خودش را در فوتبال هم نشان می دهد... ✍ امیر حسین ثابتی ✅ @shahidmostafamousavi