لب است که دولت در همان ایام افزایش قیمت ارز همواره افتخار میکرد که قیمت ارز را پایین نگه داشته است اما بعد که چوب افزایش آن را خورد، متوجه شد که برای پایین نگه داشتن قیمت ارز، سر چه کسی کلاه گذاشته بود.
" بنابراین یک بخشی از کل ماجرا به ساخت تصمیمگیری در ایران برمیگردد. شکافی که درون سیستم وجود دارد، شکاف بسیار حاد و شدیدی است. در ادبیات آنها هم دیده میشود. مجلسی که خودش چنین قانونی تصویب کرده اعلام میکند که میخواهد طرح دو یا سه فوریتی بیاورد تا قیمت بنزین را به قبل برگرداند. باز هم خوب شد که رهبری وسط آمدند و این ماجرا را جمع کردند. اگر آن یکشنبه نمیآمدند (آن سخنان را نمیگفتند) هیچ چیز دست کسی نمیماند".
این فعال سیاسی در خصوص شکاف درون ساخت قدرت خاطرنشان کرد: اولا اینکه این شکاف برای امروز نیست و به مرور که جلو آمده، تشدید شده است. ریشه آن هم در تناقضاتی است که در ساخت سیاسی ما وجود دارد. در واقع این تناقضات اوایل انقلاب برجسته نمیشد. چون در اوایل انقلاب، جمهوریت و رای مردم عینا اسلامیت میشد اما به مرور جمهوریت و اسلامیت به این راحتی با هم جمع نمیشوند و چون سیستم نمیتواند حلش کند، دچار تناقضات عجیب و غریب میشود.
عبدی ادامه داد: اولین تناقض این است که رئیسجمهورها در انتهای کار خود دچار بحران شده و اپوزسیون میشوند. اینها مسائل فردی نیست که بگویم این رئیسجمهور آدم بدی بود و دیگری خوب است. هرکسی خوبیها و بدیهایی دارد اما حق نداریم پدیدههایی که تکرار میشوند را به روانشناسی فردی تقلیل دهیم. همچنین یکی دیگر از تناقضات عجیب و غریب در مورد یکی از مهمترین شعارهایی است که از ابتدای انقلاب در مورد مبارزه با فقر و حمایت از مستضعفین داده میشود اما به مرور نه تنها فقر کم نشد بلکه از آن طرف هم برجهای چند ده طبقه و پورشه و... در حال زیادشدن است. اینها نشان میدهد که برخلاف خواست سیستم چنین اتفاقاتی میافتد چون متوجه نیستند که سیاستهایی که میگذارد، مقوم این مسائل است. یکی دیگر از این تناقضات سیستم بودجه کشور و اتکای آن به نفت است. از ابتدا دائم میگفتند این اتکا باید از بین برود اما روز به روز اتکای بودجه به نفت بیشتر میشود. این فقط وابستگی نیست بلکه اقتصادی که تولید کردیم به صورتی است که دیگر نمیتواند در برابر تکانهها از خود مقاومت نشان دهد.
وی در ادامه سخنان خود تاکید کرد: بنابراین رویکرد مدیریتی تصمیم افزایش قیمت بنزین و اینکه مدیریت نتوانست در این زمینه تصمیم درست بگیرد که حتما هم همینطور است، ریشه در روابط درون ساخت قدرت دارد. اینگونه نیست که آقای روحانی نفهمد که چه کاری میکند. ممکن است عدهای بگویند دولت تعمدا چنین تصمیمی گرفته است. پس رئوسای جمهور قبلی چی؟ بنابراین این شکافهایی که درون ساخت قدرت وجود دارد باعث تصمیمگیری یکسان شده و وقتی این شکافها زیاد شد، پیام روشنی به مردم داد که شما رفتار خود را بکنید.
این تحلیلگر سیاسی در ادامه سخنان خود از به رویکرد امنیتی اتفاقات گذشته هم اشاره کرد و در این زمینه گفت: این موضوع برای خیلیها جذابیت دارد و همه به دنبال این هستند که بدانند این اتفاقات زیر سر چه کسانی بود؟ آیا سلطنتطلبها بودند، کار عربستان و اسرائیل و.. بود؟ این افراد از داخل کشور بودند یا از خارج خط میگرفتند؟ و...اما باید بدانیم که این رویکرد خیلی کلیدی است. دو حالت هم وجود دارد. یکی اینکه این اتفاقات توطئهچینی از جایی بوده و عده قابل توجهی هم با آنها همراهی کردند. حتی برخی میگویند این خرابکاریها مربوط به کسانی است که قبلا آموزش دیدند. در هر حال اگر چنین چیزی باشد، این شکستی برای دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی کشور است.
عبدی با بیان اینکه دستگاه اطلاعاتی ایران دستگاه قوی در منطقه است و خود را اثبات کرده، ادامه داد: اگر دستگاهای اطلاعاتی چنین چیزی را بپذیرند قبل از اینکه بخواهند هرچیزی را اثبات کنند، شکست خودشان اثبات میشود. همچنین اگر چنین چیزی باشد دلیل آن تمرکز بیش از حد نیروهای اطلاعاتی و امنیتی بر نیروهای مدنی مثل روزنامهنگاران و NGOها و...است. در واقع وقتی چنین موضوعاتی وقت و انرژی تو را میگیرد آن وقت نمیتوانی بفهمی در کف جامعه چه ارتباطاتی شکل میگیرد و این یک شکست است.
وی افزود: اما اگر احتمال اول نباشد و بگویند این اتفاقات گیر و پیچ امنیتی و اطلاعاتی نداشته و مردم عصبانی بودند و کاری کردند، این هم باز یک شکست برای دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی است چون دستگاه امنیتی یک جامعه برای همین موقعها است تا نبض جامعه را بگیرد و ببنید چه مسائلی در آن در جریان است. البته واقعیت این است که هیچ نظامی که مبتنی بر کنترل امنیتی باشد، نمیتواند این نبض را بگیرد. در جوامع دیگر این نبض به صورت آشکار در رسانهها و.. بیان میشود و دیگر به این چنین جاهای وحشتناکی نمیرسد.
این پژوهشگر اج