درد حضرت این بود که نکنه من و توی شیعه امیرالمومنین صراط مستقیم رو گم کنیم...
نکنه بزنیم جاده خاکی
حضرت نگران قدم هامون بودن این که قدم هامون توی چه راهی خرج میشه...؟!
دلهره داشتن برای این که قدوممون رو از جای حق برداریم و جای حق بگذاریم...
این که الان شیعه دوازده امامی باشیم و محب اهل بیت،همه از اثر و حاصل همین دعا های هم‌مسیرِ اشک های حضرت امیر علیه السلام هست...