امواج رادیویی این رادار در دفعات بالا با سرعتی زیاد به سطح مورد نظر تابیده شده و پس از بازگشت تصویری دو بعدی از سطح مورد نظر را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. کاربرد اصلی این فن‌آوری در امور نظامی و تهیه نقشه از مناطق مختلف است به گونه‌ای که در جدیدترین مدل‌های موجود SAR قابلیت تهیه تصاویری با قدرت تفکیک ۱۰ سانتی متر وجود دارد. درباره این رادار مثالی وجود دارد که می‌گوید: "می‌توان با این فن آوری ردپای انسان در کویر را شناسایی کرد". SAR‌های هوایی و فضایی علاوه بر دارا بودن ویژگی‌های عمومی رادار‌های تصویرگر، دارای چند ویژگی منحصر بفرد می‌باشند: توانایی تصویربرداری از یک سطح با دقت تفکیک از چند متر تا چند کیلومتر، توانایی تهیه تصویری با دقت مطلوب و معین مستقل از ارتفاع تا حدی که قدرت فرستنده اجازه می‌دهد و وجود پارامتر‌های اساسی مختلف مثل قطبش، زاویه تابش، فرکانس و ... برای بهینه سازی سامانه در کاربرد‌های مشخص. البته تولید تصویر از سیگنال دریافتی یک سامانه SAR کار پیچیده‌ای است. به عبارت دیگر در این سامانه ها، بکارگیری آنتن‌های بلند برای ایجاد پرتو باریک که در RAR مورد نظر است جای خود را به حجم زیادی از پردازش طیفی سیگنال داده است. با استفاده از روش‌های پردازش سیگنال، آرایه‌های دهانه- ترکیبی هوایی یا فضایی می‌توانند با استفاده از آنتن‌های نسبتا ساده و استاندارد به دقت بسیار بالایی در نقشه‌برداری زمین دست یابند. بطور مثال نحوه تشکیل پرتو در یک سامانه آرایه- ترکیبی با طول موج ۴ سانتی متر و با حرکت رادار و تغییر مکان آنتن، از نقطه نظر هدف روی زمین، آنتن آرایه‌ای بزرگی به طول ۲ کیلومتر تشکیل خواهد شد و چنین آرایه ترکیبی (SAR) قادر است در برد متوسط ۴۰۰ کیلومتر، قدرت تفکیکی به دقت ۴ متر در امتداد مسیر پرواز ایجاد نماید و این در حالی است که در این فاصله قدرت تفکیک مربوطه برای یک آنتن حقیقی (RAR) در حدود ۲ کیلومتر است. بطور کلی رادار دهانه- ترکیبی ایجاد تصویری را میسر می‌سازد که اندازه سلول تصویری آن در جهت حرکت آنتن، مستقل از فاصله رادار از هدف است. این اندازه با دقت تفکیک رادار رابطه مستقیم دارد؛ بنابراین SAR می‌تواند با استفاده از آنتنی کوچکتر از RAR به دقت تفکیکی به مراتب بیشتر از آن دست یابد. دستیابی به این ویژگی گام بزرگی در بهبود کیفیت و دقت تصاویر هوایی شد.