تاملات و اندیشه‌ها 🕊 {وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ} و خدا را نیکوترین "نام" هاست، بوسیله آنها خدا را بخوانید، و آنان را که در "نام" های او به انحراف می‌گرایند به خود واگذارید، که به زودی مجازات کردار بدشان را خواهند دید. (اعراف ۱۸۰) این آیه در مورد اسماء الهی، یا همان "نام" های خدای تعالی سخن میگوید، پس بر ماست تا تفاوت بین "نام ها" و "صفت ها" را تشخیص بدهیم. و امر دیگر آن که در آخر آیه به ترک کردن و رها کردن کسانی که به "نام" های خداوند شرک و الحاد میورزند، اشاره کرده است. معنی این مطلب چیست؟ ما در مورد صفت های خدا میخوانیم: {الخالق، الرازق، المحیی، الممیت، الرحمن، الغفور، المصور، الباری...} به معنی آفریننده، روزی دهنده، زنده کننده، میراننده، بخشنده، آمرزنده، به تصویر درآورنده، پدید آورنده و.... اینها صفتهاست که از افعالی صادر شده است و نه از "نام" ها و دلالت بر موصوفی میکند، یعنی فاعل و انجام دهنده کار. و از طرفی امیر المومنین علی علیه السلام در خطبه ای می فرماید: اساس دین، شناخت خداوند است، و كمال شناخت او، تصدیق به وجود اوست، و كمال تصدیق به وجود او، یگانه دانستن اوست، و كمال اعتقاد به یگانگى او، پرستش خالصانه اوست، و پرستش خالصانه او زمانى است كه هر گونه صفات از ذات او نفى شود. زیرا هر صفتى گواه بر این است كه غیر از موصوف خود است و هر موصوفى، گواه بر این است كه غیر از صفت خود است... نگاه کنید! بنابراین کمال اخلاص برای امام، در نفی صفت ها از اوست. یعنی آن صفات، اثر دلالت کننده بر او هستند. و اما "نام" ها یا همان اسمائی که امر به ما شده که ذات مقدس را به آن بخوانیم "محمد و آل محمد" هستند. امام رضا علیه السلام میفرماید: هرگاه گرفتارى شديدى بر شما وارد شد، به وسيلۀ ما از خداوند كمك بطلبيد. اين است معناى قول خداوند كه مى‏ فرمايد: {ولله الاسماء الحُسنی فادعوه بها} براى خدا "نام" های نيكوئى است، او را به ‏آنها بخوانيد. (۱۸۰ اعراف) میگوید: که ابوعبدالله علیه السلام میفرماید: (ما همان "نام" هایى هستيم كه خداوند عملى را از بندگان نمى پذيرد، مگر با معرفت ما، برای همین فرمود: با این "نام" ها او را بخوانید.) بحار الانوار ج ۱۹ص۵ پس، "نام" هایی که خداوند ما را امر کرده که با آنها او را بخوانیم "محمد و آل محمد صلوات الله علیهم" هستند. لذا آیا خداوند بر نکته قابل توجهی اشاره کرده است اینکه تاکید کرده که، اسماء یا همان "نام" های خداوند، "محمد و آل محمد" هستند؟؟؟ همچنین سخن خداوند تعالی در این آیه: {وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ} و آنان را که در "نام" های او به انحراف می‌گرایند، به خود واگذارید، که به زودی مجازاتِ کردار بدشان را خواهند دید. به این معنی است که: رها کنید به حال خودشان کسانی را که منکرند این "نام" ها اهل بیت علیهم السلام هستند! پس بسیاری از اهل سنت و شیعه که یقیناً به خداوند ایمان دارند، اما وقتی موضوع به مقام و جایگاه "محمد و آل محمد (ص)" میرسد، خواهی دید که اغلب آنها نسبت به اهل بیت الحاد کرده و این امر را منکر میشوند، که آن ها اسماء یا همان "نام" های خدا میباشند. و این چیزیست که قرآن واضح میکند که ترک کنیم کسانی که به "نام" های او الحاد میکنند، به این معنی که مقام و جایگاه اهل بیت علیه السلام را انکار میکنند. امروز فضیلت زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست . "مقام معظم رهبری ادمین تبادلات @mousavi515 کانال @shahidmostafamousavi کانال استیگر.عکس نوشته ها @shahidaghseyedmostafamousavi گروه https://eitaa.com/joinchat/2436431883C549b63c545