🔶دین، جامع بین منافع شخصی و اجتماعی 🔸برای اینکه نظام اجتماعی قادر به حل مشکل و کنترل انگیزه‌های شخصی و حفظ منافع واقعی جامعه باشد، ناگزیر باید از سوی مرجعی باشد که بتواند انگیزه‌های شخصی را به‌گونه‌ای تغییر دهد که با مصلحت اجتماعی، سازگاری داشته باشد. 🔸این مرجع هم جز دین نمی‌تواند باشد؛ زیرا این دین است که می‌تواند بین انگیزه‌های شخصی و منافع اجتماعی عمومی، هماهنگی و سازگاری ایجاد کند و به ارزش‌های موجود در نظام اجتماعیِ وابسته به خود، رنگ منافع شخصی بدهد و درنتیجه تضاد دوقطبی بین شخصی و عمومی، و بین خودخواهی و اجتماع‌گرایی را از بین ببرد. 🔸در این شرایط، غریزۀ خودخواهی و انگیزه‌های شخصی مبتنی‌بر آن، به خدمت نظام دینی و ارزش‌ها و آرمان‌های آن درمی‌آیند؛ زیرا دین قدرتی معنوی است که می‌تواند به انسان به‌جای لذت‌های موقتی که در این جهان خاکی تمام می‌شود، امید به نعمت‌های جاودان بدهد و او را به فداکاری برانگیزد؛ فداکاری ای که ریشه در ایمان فرد به این مسئله دارد که این وجود مادی که او آن را فدا می‌کند، زمینه‌ساز وجودی جاودان و زندگانی ابدی است. 📚 کتاب بارقه‌ها، ص١٠٣ 🆔 @shahidsadr