🔰 پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی ۳ 💢 إِلهَهُ هَواهُ 🔺 قرآن کریم و ادبیات دینی، «الگو» را در برخی از حالت‌‌‌ها، «اِله» می‌‌‌نامند؛ زیرا «الگو» فرماندهی مطاع است که دستور می‌‌‌دهد و راه را معین می‌‌‌کند و قرآن این ویژ‌‌‌گی‌‌‌ها را صفات «اِله» می‌‌‌داند؛ از‌‌‌این‌‌‌رو هرکس را که الگو باشد و هرچیزی را که در چنین جایگاهی، یعنی جایگاه الگو بودن، قرار بگیرد «اِله» می‌‌‌نامد؛ زیرا اوست که مسیر حرکت تاریخ را می‌‌‌سازد. 🔺 حتی در قرآن چنین تعبیری آمده است: «أَ رَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ» (آیا آن کسی را دیده‌‌‌ای که هوا[ی نفس] خود را به خدایی گرفت؟) [سورۀ فرقان، آیۀ۴٣] 🔺 خداوند متعال در این آیه حتی «هوای نفس» را «اله» نامیده است؛ زیرا وقتی هوای نفس خیز بردارد و به‌‌‌گونه‌‌‌ای غیرطبیعی رشد کند، تبدیل به الگوی آرمانی و هدف نهایی انسان‌‌‌ می‌‌‌شود. 🔺 پس در حقیقت در ادبیات قرآنی و تعبیرات دینی، این الگوهای آرمانی هستند که خدایان‌اند؛ زیرا درواقع، معبود، آمر، ناهی و محرک حقیقی آنها هستند؛ پس «اله» به مفهوم دینی و اجتماعی نیز همان‌‌‌ها هستند. 📚 سنت‌های تاریخی در قرآن کریم، صفحه ۱۳۹ 🔰 برای شروع مطالعه پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی اینجا کلیک کنید. 🆔 @shahidsadr