💔 نوستالژی ؛ به یاد نیمه شعبان‌های مردمی قم متولدین دهه‌های ۴۰ تا ۷۰ شمسی، «نیمه شعبان‌های پرشور قم» را به یاد دارند؛ چراغانی کوچه‌ها، ساختن حوض و آب‌نما در محله‌ها، برپا کردن سن‌های تئاتر کوچک و اجرای سیاه بازی و حتی نمایش‌هایی دربارهٔ انقلاب و دفاع مقدس، پخش شربت و شیرینی؛ و البته همهٔ اینها، به شکل مردمی. یکی از محلات مهم در این جشن‌ها، خیابان چهارمردان بود که حرم حضرت معصومه(س) را به گلزار شهداء متصل می‌کند. گذشته از چراغانی‌های بزرگ و حتی یک قطار برای بازی بچه‌ها، ساخت چند نماد جالب - یک کره زمین بزرگ چرخان، یک کعبه بر فراز داربست و اسامی نورانی چهارده معصوم - چهارمردان نیمهٔ شعبان را خاطره جمعی مردم قم ساخته بود. ابیات زیر از شاعر قمی آقای «حمیدرضا برقعی»، مربوط به آخرین سال‌هایی است که آن نمادها در چهارمردان قرار داشت: اگر هر جای دنیایم، دلم در یک خیابان است/ همیشه نیمهٔ شعبان، دلم در «چهارمردان» است  خیابانی که دل، سرمست یوسف می‌شود در آن/ و با اصرار، هی، شربت تعارف می‌شود در آن به پای دل به شوق دیدن دلدار خواهم رفت/ پیاده از «حرم» با گریه تا «گلزار» خواهم رفت   حرم...گلزار، احساس صفا تا مروه را دارد/ و بالای سرم «یک کعبهٔ زیبا» خدا دارد  منِ بیچاره دنبال تو هستم، چاره من چیست؟/ تو هستی در میان ما، ولی توفیق دیدن نیست  و می‌دانم مرا که دل به تو بستم تو می‌بینی/ اگر چه اهل پایینْ شهرِ قم هستم، تو می‌بینی چه می‌شد باز کودک می‌شدم با شور دلتنگی/ دوباره کوچه را تزئین کنم با کاغذ رنگی 📌به ما بپیوندید: 🔘 کانال خبری،فرهنگی شهرکریمه 🆔 http://eitaa.com/shahrekarimeh