♻️شرح دعای بیست وهفتم ماه مبارک♻️ ⬅️خدايا فضيلت شب قدر را روزی من كن و در اين روز كارهای مرا از سختی به آسانی بگردان و عذرهايم را بپذير و گناه و بارگران را از من بريز، ای مهربان به بندگان شايسته خويش!». در روايات، راجع به شب قدر اختلافاتی وجود دارد. شيعه اعتقاد دارد كه به احتمال قوی شب بيست ‌و سوم، شب قدر است. شيعه شب بيست ‌و هفتم احياء دارد؛ اما تنها در اول شب. ⬅️وصَيرْ أموری فيهِ من العُسْرِ الی اليسْرِ»: در جمله دوم دعا می‌خوانيم كه خدايا امورات من را از سختی به آسانی مبدل كن!‌ غالب مردم گرفتار هستند. گرفتار همسايه بد، عروس بد، داماد بد و گرفتارهای ديگر و در اين دعا از خدا می‌خواهيم كه اين گرفتاری‌ها و سختی‌ها را برای ما به آسانی مبدل كند. ⬅️واقْبَلْ مَعاذيری: خدايا عذر من را بپذير! گاهی كسی از شما غيبت كرده يا در عصبانيت حرفی می‌زند و عذرخواهی می‌كند؛ ما هم با اين دعا به در خانه خدا می‌رويم و از او به خاطر كارهايی كه انجام داده‌ايم عذرخواهی می‌كنيم. اگر كودكی از پدرش عذرخواهی كند، پدر منقلب می‌شود حالا كه ما از خدا عذرخواهی كنيم، خدا بسيار بيشتر از والدين مهربان است و حتماً می‌بخشد. ⬅️در آخر دعای روز بيست ‌و هفتم ماه رمضان می‌خوانيم «وحُطّ عنّی الذّنب والوِزْرِ يا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحين» يعنی، خدايا گناهانم را محو كن! ای خدايی كه به بندگان صالحت مهربانی! مهربانی خدا بسيار زياد است. آدم هرگاه رو به خدا عذرخواهی می‌كند، خدا او را می‌پذيرد حتی اگر يك عمر نااهل باشد.