✍توقعّ، صفت خـوبی نیـست اصـلاً از هـیچ کس حتی خـدا و پیامبر و امام هم نباید توقّع داشت، چون متوقّع، منتظر است آن چیزي را که می خواهد، به او بدهند و قدر آن چیزهایی را که به او داده اند، نمی داند و شاکر نیست، متوقّع احسان صاحبخانه را نمی بیند، فقط به دنبال خواسته ي خودش است و حواسش آنجاست، اما امید خوب است؛ یعنی به کرم و رحمت حق امیدوار است، چـه بـه او بدهند یا ندهند، اگـر هم ندادند، گله اي ندارد. *رفقا هم نباید از همدیگر توقعّ داشته باشند.*