( قسمت سوم ) کاسبان شکرگزاری می‌گویند: این‌طور نگویید که «خدایا شکرت که مریضی را از من دور کردی.» چون این تعبیر باعث می‌شود، مریضی به سوی تو بیاید!!!. باید بگویی: «خدایا شکرت، که به من سلامتی دادی.» گویا با موجودی کور و کم‌شعور طرف هستیم، که منظور ما را متوجه نمی‌شود. واقعا چه تصوری از خدا در این حرف‌ها نهفته است؟ شما می‌توانید روزی هزار بار بگوئید: «خدایا شکرت که مریض نیستم، بیماری دیگران را هم شفا بده.» این نوع از دعا و قدردانی برای خدای دانا هیچ فرقی ندارد با این که بگویی: «خدایا شکرت که به من سلامتی دادی، به دیگران هم سلامتی ببخش.» حتی تشکر از قادرِ متعالِ بخشنده‌ای که هرچه داریم از اوست لازم نیست همیشه به شکل زبانی باشد. زمانی که در مصرف آب صرفه‌جویی می‌کنیم، قدردان نعمت آب هستیم. وقتی که به والدین خود نیکی می‌کنیم سپاسگزار وجود آن‌ها در زندگی خود هستیم. ادامه دارد ═══✼🍃🌹🍃✼═══ موسسه شاخص https://eitaa.com/shakhes