ذکر، نخست از خداست سپس از بنده؛ #ذکر قرآن کريم مي فرمايد:" وَاذْكُرُواْ اللّهَ كَثِيرًا " قرآن ناطق اميرالمومنين علي عليه السلام فرمود: الذِکر لَيسَ مِن مَراسم اللِسان و لا مِن مَناسِم الفِکر و لکنَّه اولٍ مِن المَذکور و ثانٍ مِن الذاکر" يعني: ذکر از برنامه زبان و انديشه هاي تراويده از فکر نيست بلکه نخست از آن کسي است که يادش کردي و سپس از آن توست. حضرت صادق سلام الله عليه نيز فرمودند: پس هر آنکس خواهد خدا را ياد کند بداند که اگر خدايش توفيق ذکر نمي داد بنده هرگز اراده ياد او نمي کرد. حقير گويم آري، چون اجابت مقدم بر دعاست بنابراين ذکر کردن خدا بنده را پيش از ذکرکردن عبد است مر خدا را.