🔰فلسفه عزاداری عزاداری در اندیشه #امام_خمینی دارای کارکردهایی است. ایشان جنبه‌های سیاسی عزاداری را برجسته می‌بینند و این‌گونه عنوان می‌کنند که جنبه سیاسی این مجالس بالاتر از همه جنبه‌های دیگر است. بی‌خود بعضی ائمه ما نمی‌فرمایند که برای من در منابر #روضه بخوانید. بی‌ مورد نمی‌فرمایند ائمه ما به اینکه هر کس که بگرید، بگریاند یا صورت گریه کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان و فلان است. مسئله، مسئله گریه نیست، مسئله مسئله #تباکی (حالت گریه به خود گرفتن) نیست. مساله سیاسی است که ائمه ما با همان دید الهی که داشتند، می‌خواستند که این ملت‌ها را با هم بسیج کنند و یکپارچه کنند. از راه‌های مختلف این‌ها را یکپارچه کنند تا آسیب‌پذیر نباشند.‏[۱]‎ امام خمینی بر این مسئله تأکید دارند که گریه کردن بر #سیدالشهداء باید به انگیزه و هدفی انجام پذیرد. به تعبیر ایشان: شما انگیزه این گریه و این اجتماع در مجالس روضه را خیال نکنید که فقط این است که ما گریه کنیم برای سیدالشهداء. نه سیدالشهداء احتیاج به این گریه‌ها دارد و نه این گریه‌ها خودش فی نفسه کاری از آن می‌آید. لکن این مجلس‌ها مردم را مجتمع می‌کنند و یک وجهه می‌دهند.[2] 1: صحیفه امام، ج ۱۳، صص ۳۲۴ 2: صحیفه امام، ج ۱۳، ص ۳۲۳ 📍#دختران_روح_الله ▪️@dokhtaraneruhollah