بعبارتي "اهليکم" قواي متصرفه در حواس پنج گانه بعلاوه خيال است و کلام حق در قبال اينها در آخرت " وقفوهم انهم مسئولون" است. قرآن کريم مي فرمايد: "فالينظر الانسان علي طعامه" انسان چهار دهان دارد که با آنها غذا مي خورد که محسوس ترين آن دهان جسم است که به شکم و معده راه دارد دراين سطح انسان با حيوانات مشترک است. گوش و چشم و خيال و زبان چهار دهان جان انسان است. قرآن کريم تاکيد مي فرمايد که دقت کن که چه ميخوري . چون اينها دهان هستند که جان آدمي از اين مجرا استفاده مي کند بنابراين اصوات و سخنان و مناظر و ديدني ها و گفتار انسان وخيالات ، غذاهايي هستند که انسان در واقع آنها را تناول مي کند مثلاً هر شخص انسان که به رويت شخصی در مي آيد به منزله يک لقمه غذاست سخنانی که مي شنوي لقمه هايي هستند که از دهان گوش تناول مي کني پس نگاه کن ببين چه مي خوري. در حديث است که معصوم فرمود: از غذاي فاسق نخوريد.حکمت آن اين است که غذاي فاسق منتقل کننده فسق است انسان هر چه مي خورد نحوه جسماني آن نصيب جسم و کيفيت نفساني آن نصيب روح و جان اوست. چه اينکه غذا مسانخ با مغتذي است يعني بين خورنده و خورده شده تناسب وجودي است پس در خوردن تصوير، پديده و مناظر و اشخاص وافراد زياده روي نکن زيرا نگاه غفلت مي آورد و قلب را سنگين و قسي مي کند. از خوردن اصوات زياده روي نکن به فرموده اميرالمومنين علي عليه السلام به سخناني که چيزي به تو نمي افزايد گوش نده زياد سخن نگو. حضرت امير فرمود: هيچ چيز به زندان طولاني شدن از زبان سزاوارتر نيست . اگر روحت مريض شد يعني حال عبادت نداشتي و از خوبان دور شدي و ازقرآن محروم شدي و از نماز اول وقت غافل شدي و از عبادت لذت نبردي و از ادب دور شدي و بي حوصله شدي بدان که غذاي مسموم خوردي يا اينکه غذاي مسموم نخوردي وليکن آنقدر از مباح خوردي تا ترکيب زياد آن مسموميت ايجاد کرد و رو به فسادي گذارد. چه اينکه معصوم عليه السلام فرمود: غذاي زيادخوردن و مباح بيم اين دارد که به حرام نزديک شود. پس تنظر علي طعامک. شميم معارف: @eshraghat